
Η Ευρώπη αντιμετωπίζει μια ανθρωπιστική τραγωδία, που πρέπει με κάθε τρόπο να τελειώσει. Το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει ευρωπαίος ηγέτης αυτή τη στιγμή, με το απαραίτητο πολιτικό ανάστημα, για να επιβάλει τη λύση.
Στην πραγματικότητα, το αν ζει ή πέθανε το ΝΑΤΟ δεν θα πρέπει να απασχολεί κανέναν. Τουλάχιστον στην Ελλάδα. Το κενό που αφήνει πίσω του θα πρέπει να μας τρομάζει.
Πόσες φορές μπορεί να φωνάξει η Ελλάδα «λύκος»; Και πόσες φορές οι Ευρωπαίοι, Αμερικανοί, σύμμαχοι της εν γένει, θα προστρέξουν προς βοήθειά της;
Aνησυχητική διαπίστωση; Μια τάση υποβάθμισης των επιπτώσεων της παγκόσμιας καταιγίδας στην ελληνική οικονομία. Μόνο που στη βάση της προσδοκίας των αυτοεπιβεβαιούμενων προσδοκιών, στο πρόσφατο παρελθόν, έγιναν κρίσιμα λάθη.
Οταν ο κόμπος έφτασε στο χτένι, μέσα σε μια νύχτα και μετά από μια πολύωρη διαπραγμάτευση και πάλι σε μια και μοναδική Σύνοδο, κράτησαν τη χώρα στην ευρωζώνη.
Στην Αθήνα, ο χρόνος μετρά διαφορετικά από τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο, αναφορικά με τα 32 δισ. και σίγουρα πολύ πιο γρήγορα αντίστροφα
Ελληνικό καλοκαίρι χωρίς κρουαζιερόπλοια στα ελληνικά νησιά και τουρίστες στα ξενοδοχεία γίνεται;
Αρχές του 2016 όσοι σήμερα ελέγχονται, κατά βάση, για κατάχρηση εξουσίας, θεωρούσαν εαυτούς άτρωτους και ανίκητους, στη βάση μιας παράλογης άποψης που περίπου υποστήριζε ότι «αφού ήρθαμε, δεν πρόκειται να φύγουμε».
Oι προετοιμασίες και το booking για την επόμενη τουριστική σεζόν θα ξεκινήσει από φθινόπωρο - χειμώνα. Αν δεν μεσολαβήσει δεύτερο κύμα πανδημίας (και καραντίνας), η Ελλάδα μπορεί να κάνει την κίνηση - ματ
Το κοινό συμπέρασμα και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού είναι ότι η βία φέρνει βία. Και με τον θυμό δεν μπορείς να παίζεις κορόνα - γράμματα.
Υπό κανονικές συνθήκες, η κρίση του 2008 θα έπρεπε να αποτελεί το μεγαλύτερο σχολείο κυβερνητικών και εκκολαπτόμενων κυβερνητικών στελεχών
Το ρίσκο είναι ρίσκο. Το συμπέρασμα; Τελικά, αντί του «κορόνα - γράμματα», στην κυβέρνηση φαίνεται να υπερίσχυσε η λογική τού «βλέποντας και κάνοντας».
Από τη στιγμή που το Βερολίνο σχεδιάζει τη σύσταση ειδικού Ταμείου, με προϋπολογισμό 100 δισ. ευρώ, για να στηρίξει τις πάλαι ποτέ κραταιές γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες, τη Lufthansa κι άλλα γνωστά εταιρικά ονόματα, τα «πόδια» όλων τρίζουν
Ο πήχης από την επιτυχή αντιμετώπιση του υγειονομικού προβλήματος ανέβηκε πολύ ψηλά και μαζί και οι προσδοκίες
Μπορείτε να φανταστείτε σε ποια κατάσταση θα βρίσκονταν σήμερα πολλές από τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης αν οι εθνικές κυβερνήσεις των χωρών - μελών της περίμεναν από τις Βρυξέλλες να αναλάβουν δράση και να χαράξουν στρατηγική για την αντιμετώπιση της πανδημίας;
Είναι ζωή αυτό; Είναι κανονικότητα; Οχι. Το πιθανότερο ενδεχόμενο είναι πως αυτή θα επιστρέψει πραγματικά μόνο όταν βρεθεί το φάρμακο ή το εμβόλιο κατά του κορωνοϊού
Το μεγάλο στοίχημα είναι αν σε δεκαοκτώ μήνες η χώρα και οι άνθρωποι θα προλάβουν να βγουν από τα συντρίμμια και να σταθούν ξανά στα πόδια τους...
Οσες χώρες επέμειναν, σχεδόν εμμονικά, στην πολιτική της «αγέλης» για την αντιμετώπιση της πανδημίας μετρούν κατά χιλιάδες τους νεκρούς
Αυτή η περιπέτεια δεν θα αφήσει μόνο στάχτες πίσω της. Μπορεί να είναι τελικά και η επανεκκίνηση που ψάχναμε.
Γιατί, όμως, είναι διαφορετική και πρωτόγνωρη κρίση; Ποιο είναι το σημείο - καμπή που τη διαφοροποιεί σε σχέση, για παράδειγμα, με την κρίση του 2008 που προκάλεσε την κατάρρευση της Lehman Brothers και των αγορών (και των οικονομιών) διεθνώς μόλις στα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας;
Εχουμε την πολύ μεγάλη ευκαιρία να το κάνουμε, αρκεί να την εκμεταλλευτούμε. Πότε άλλοτε μας δόθηκε ξανά η δυνατότητα; Ποτέ. Είμαστε, οι «οικογένειες του Σαββατοκύριακου»
Γιατί, ας μη γελιόμαστε. Οι ελληνικές υποδομές στον τομέα της δημόσιας υγείας είναι σαφώς υποδεέστερες εκείνων της Βόρειας Ιταλίας, που σήμερα «ερημώνει»
Θα πρέπει κάποια στιγμή και η Ελλάδα να ωριμάσει και να αρχίσει να συμπεριφέρεται ως ενήλικη, που είχε την τύχη να ανήκει σε ένα μεγάλο κλαμπ
Ο Πρωθυπουργός δεν είναι ιεραπόστολος, για να πηγαίνει μόνος στις δύσκολες αποστολές, προκειμένου να κηρύξει τον ορθό λόγο
Παρακολουθώντας κανείς τις προκριματικές εκλογές τους, αντιλαμβάνεται το πόσο ο χαρακτήρας του προέδρου είναι αυτός που στην πραγματικότητα δυσκολεύει την αντιπολίτευση στις ΗΠΑ
Η κυβέρνηση πρέπει να επιμείνει, περισσότερο δυναμικά, στο κομμάτι των μεταρρυθμίσεων, σε όλα τα επίπεδα: από τη γρήγορη απονομή της δικαιοσύνης και τη μείωση της γραφειοκρατίας μέχρι τη βελτίωση του επενδυτικού περιβάλλοντος, με κάθε τρόπο
Ο πήχης θα πρέπει να χαμηλώσει. Δεν υπάρχει κανείς λόγος να μπαίνει τόσο ψηλά και δεν υπάρχει κανείς λόγος η εξουσία να μετατρέπεται σε αδυναμία.
Αυτή η κυβέρνηση βγήκε με μια ισχυρή εντολή «να πάει τη χώρα μπροστά». Εχει όλες τις προϋποθέσεις (και όλες τις ευκαιρίες) για να το κάνει
Δεν είναι τυχαίο ότι φέτος στο Νταβός μίλησαν (και) για τις ανισότητες. Γιατί απλά, αυτές είναι που κάποια στιγμή θα μας «πνίξουν»
Στον σύγχρονο κόσμο μια πυραυλική επίθεση είναι απλώς η αφορμή για να ξεσπάσει ένας επικοινωνιακός πόλεμος, που αποτελεί το κυρίως μενού.
Πώς θα ενεργήσει η Αγκυρα όταν έρθει η ώρα να θίξει στην πράξη επιχειρηματικά συμφέροντα της Ουάσιγκτον, του Παρισιού ή της Ρώμης; Θα «τρομάξει» ή θα «προχωρήσει»; Και πώς θα αντιδράσει η Δύση σε κάθε περίπτωση;
Βρισκόμαστε, ως κοινωνία σε σύγχυση. Απόδειξη; Τα χριστουγεννιάτικα τραπέζια, όπου ακόμα και φέτος, δεκαέξι μήνες μετά το τέλος των Μνημονίων, και έξι μήνες από την αλλαγή της κυβέρνησης, ο κόσμος διστάζει να κάνει μια αισιόδοξη πρόβλεψη
Εδώ και αρκετά χρόνια, αλλά ειδικά τα τελευταία, οι έλληνες διπλωμάτες παρακολουθούσαν τις κινήσεις του Ερντογάν, που απαιτεί κομμάτι των υδρογονανθράκων στα ελληνικά και κυπριακά θαλάσσια οικόπεδα
Οι συμμαχίες είναι πάντα εξαιρετικά χρήσιμες, ιδιαίτερα σε δύσκολες φάσεις, αρκεί να δουλεύονται σωστά και σε βάθος χρόνου. Μπορεί δε να αποδειχθούν σωτήριες, ακόμα και σε περιπτώσεις που δείχνουν «χαμένες από χέρι».
Ο κ. Τσίπρας απλά επιδίδεται σε ασκήσεις ισορροπίας. Από τη μία διατηρεί τις καλές του σχέσεις με τα παραδοσιακά, συντηρητικά, κέντρα εξουσίας της Ευρώπης κι από την άλλη «χτενίζει» τις σχέσεις του με την Αριστερά.
Μήπως η ΕΕ θα έπρεπε να κοιτάξει περισσότερο τις ανάγκες των κοινωνιών;
Εχει φτάσει σε αυτό το «κόκκινο σημείο» ο Ερντογάν; Αν όχι, τότε κινείται επικίνδυνα στις παρυφές του.
Η πλύση εγκεφάλου και η συστηματική επανάληψη συμπεριφορών, κατακριτέων στην αρχή που όμως σε βάθος χρόνου μετατρέπονται σε συνηθισμένες, έχουν ως αποτέλεσμα από κάποια στιγμή και μετά να περνούν απαρατήρητες, για έναν απλό λόγο: γίνονται μέρος της κανονικότητας
Ο εμπορικός πόλεμος ΗΠΑ - Κίνας, που λειτούργησε αστάθμητα και πλέον μαίνεται
Σε λίγο καιρό στον ΣΥΡΙΖΑ θα περάσουν από τη φάση του «είναι νωρίς ακόμα», σε εκείνη του «ετοιμαζόμαστε για να επιστρέψουμε».
Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι οι χαρακτηρισμοί «απρόβλεπτος» ή «ιδιόρρυθμος», που αποδίδονταν έως πρόσφατα στον πρόεδρο Τραμπ, είναι πλέον από λίγοι έως ελάχιστοι για να τον περιγράψουν
Το πρόβλημα είναι ότι οι Κούρδοι ξέρουν να πολεμούν, αλλά δεν ξέρουν να διαπραγματεύονται. Και κάπως έτσι, άφησαν τον χρόνο να περάσει αναξιοποίητος και μαζί να περάσει από μπροστά τους και η μεγάλη ευκαιρία να κερδίσουν αυτό που χρόνια ψάχνουν: πατρίδα
Για να πεισθούν, λοιπόν, οι θεσμοί ή οι δανειστές, ή όπως αλλιώς θέλετε πείτε τους, να χαλαρώσουν αυτή τη θηλειά, θα πρέπει η σημερινή κυβέρνηση να τους πείσει ότι μπορεί να τα καταφέρει
Εκτός από τον Κυρ. Μητσοτάκη, αντιλαμβάνεται κανείς άλλος στην κυβέρνηση ότι αυτό που έγινε στη Νέα Υόρκη δεν ήταν απλώς πάρτι δημοσίων σχέσεων κι ανταλλαγής επαγγελματικών καρτών;
Το «Δίλημμα του Σκαντζόχοιρου» μας ήρθε συνειρμικά στον νου παρακολουθώντας τις μετεκλογικές συνευρέσεις στην «κυβερνώσα Αριστερά»
Αδιαμφισβήτητα η συγκυρία είναι πάλι αρνητική, θυμίζοντας κάτι από 2007 - 2008, αλλά για διαφορετικούς λόγους
Πρόκειται στην πραγματικότητα για μια παράδοξη «κανονικότητα», κατά την οποία, για παράδειγμα, ένας υπουργός Οικονομικών μπορεί να ηχογραφεί τους ευρωπαίους συναδέλφους του
Το ζητούμενο, ωστόσο, δεν είναι το προσκλητήριο, αλλά η ανταπόκριση. Κι αυτή, προς το παρόν, είναι φτωχή. Αλλά είναι λογικό. Ολοι αυτοί, στους οποίους απευθύνεται ο νυν Πρωθυπουργός, άκουσαν πολλά τα τελευταία χρόνια και είδαν λίγα
Η Ελλάδα αναρρώνει από την υπερδεκαετή κρίση της, που ακόμα δεν τελείωσε, μέσα σε ένα διεθνές κλίμα απίστευτης ρευστότητας.
Για πολλά μπορεί κανείς να κατηγορήσει τον Βαρουφάκη, αλλά όχι για άγνοια του προς τα πού πάει το κύμα.
Eίναι μεγάλη ψυχολογική, κυρίως, ανάσα, το γεγονός ότι σιγά - σιγά οι τράπεζες αρχίζουν να σκέπτονται και τους καλοπληρωτές
Επειδή στην πολιτική δεν είναι όλα θέμα εντυπώσεων, αλλά και ουσίας, αυτό που έχει να κάνει (και) αυτή η κυβέρνηση είναι να κρατά τον πήχη χαμηλά
Η κυβέρνηση πρέπει να επιμείνει στην άμεση εφαρμογή της πολιτικής της και να μάθει από τα λάθη των προκατόχων της, που στην προσπάθειά τους να είναι αρεστοί στους «ξένους» έχασαν τον δρόμο και την ψυχή τους
Στο ξεκίνημά του, το νέο σχήμα έχει τα εχέγγυα και τις προϋποθέσεις για να αφήσει το αποτύπωμά του στο βάθος χρόνου που θέλει. Αρκεί να δουλέψει
Δεν είναι όλα επικοινωνία. Και θα το διαπιστώσει ξανά με τον ίδιο σκληρό τρόπο. Οταν ανακοινωθεί το αποτέλεσμα της κάλπης
Το σίγουρο είναι ότι η χώρα, σήμερα περισσότερο ίσως από κάθε άλλη φορά, χρειάζεται απεγνωσμένα ηρεμία, ομαλότητα - αν είναι δυνατόν - στα όρια της... βαρεμάρας, έναν ευρωπαϊκό τρόπο λειτουργίας δηλαδή
Επειδή ο κανόνας λέει ότι όλα ξεκινούν κι όλα καταλήγουν στην οικονομία, όντως η περίοδος Ερντογάν στην Τουρκία έχει μπει στην ύστερη φάση της
O Πρωθυπουργός έχασε κάθε επαφή με την καθημερινότητα, αυτό που λέμε «με τον κόσμο»
Ως συνήθως, τα πράγματα είναι πιο απλά, τόσο για το Μαξίμου όσο και για την Κουμουνδούρου. Απλώς, τελούν υπό καθεστώς πανικού και δεν μπορούν να δουν καθαρά τη μεγάλη εικόνα
Στις εκλογές δεν ψηφίζουν ούτε τα μέλη της Σουηδικής Ακαδημίας ούτε οι αποστολές των ξένων πρεσβειών στην Αθήνα, αλλά ο ελληνικός λαός
Στην πραγματικότητα, αυτό το οποίο κάνει η παρούσα κυβέρνηση είναι ότι προσπαθεί να διορθώσει τις καταστροφικές συνέπειες εκείνης της περιόδου
Μετράμε ήδη πάνω από δέκα χρόνια κρίσης, που μπορεί εύκολα να γίνουν είκοσι και τριάντα, αν αυτή η καταστροφική συνήθεια δεν αλλάξει. Και κάπως έτσι, σύντομα θα προκύψει η πρώτη γενιά Ελλήνων, η οποία θα έχει γνωρίσει μόνο κρίση!
Τα spreads των ελληνικών ομολόγων ξαναπήραν την ανιούσα, τα σχέδια για μια νέα ομολογιακή έξοδο της χώρας παγώνουν και η πραγματική επιστροφή της Ελλάδας στη διεθνή κανονικότητα αναβάλλεται
Οσοι ξέρουν, επιμένουν ότι υπάρχει ο κίνδυνος οι κυβερνητικές ανακοινώσεις, που θα γίνουν προσεχώς, να κοστολογηθούν σε βάθος τετραετίας κοντά στα 10 δισ. κι αν οι εθνικές εκλογές πάνε οριστικά για τον Οκτώβριο, μπορεί να ξεπεράσουν κάθε όριo
Η επικράτηση του λαϊκισμού του πληκτρολογίου, εις βάρος της πραγματικής πολιτικής, τείνει να αποδειχθεί η πλέον επικίνδυνη για την επόμενη μέρα, γιατί βασίζεται στη λογική του εντυπωσιασμού, του θορύβου και της επιφάνειας. Ουσία μηδέν
Διαχειριστής - Διευθυντής: Λευτέρης Θ. Χαραλαμπόπουλος
Διευθύντρια Σύνταξης: Αργυρώ Τσατσούλη
Ιδιοκτησία - Δικαιούχος domain name: ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ ΜΜΕ Α.Ε.
Νόμιμος Εκπρόσωπος: Ιωάννης Βρέντζος
Έδρα - Γραφεία: Λεωφόρος Συγγρού αρ 340, Καλλιθέα, ΤΚ 17673
ΑΦΜ: 800745939, ΔΟΥ: ΦΑΕ ΠΕΙΡΑΙΑ
Ηλεκτρονική διεύθυνση Επικοινωνίας: in@alteregomedia.org, Τηλ. Επικοινωνίας: 2107547007