Η εξουσία είναι πάντα πρόσκαιρη

Ανά τρεις – τέσσερις μέρες, στον ΣΥΡΙΖΑ αλλάζουν κεντρικό προεκλογικό αφήγημα. Ωστόσο, πάνω στο άγχος και στην αγωνία τους να βρουν και να επικοινωνήσουν ένα κάποιο αξιοπρεπές μήνυμα, εν όψει των ευρωεκλογών αρχικά και των εθνικών εκλογών τώρα, κάνουν το ένα μετά το άλλο τα λάθη. Τα οποία στη συνέχεια σπεύδουν να διορθώσουν με άλλα, αθροίζοντας στο τέλος της ημέρας ακόμα μεγαλύτερη δυσαρέσκεια. Και η αλυσίδα μεγαλώνει.

Ομως, ως συνήθως, τα πράγματα είναι πιο απλά, τόσο για το Μαξίμου όσο και για την Κουμουνδούρου. Απλώς, τελούν υπό καθεστώς πανικού και δεν μπορούν να δουν καθαρά τη μεγάλη εικόνα. Και δεν καταλαβαίνουν ότι ο μακρύς δρόμος της επιστροφής στην πολιτική τους κανονικότητα θα μπορούσε να ξεκινήσει με ένα μικρό «συγγνώμη».

Για όλα: τα λάθη που έγιναν, τις αυθαιρεσίες που έκαναν, τις κοροϊδίες που επιχειρήθηκαν. Ενίοτε απρόκλητα, μπροστά στα μάτια όλων, με μια έπαρση απύθμενη κι έναν κακώς νοούμενο πολιτικό – και όχι μόνο – τσαμπουκά. Γιατί, όσο φιλικά κι αν διάκεισαι απέναντι σε ένα κόμμα, σε μια εξουσία, δεν μπορεί παρά να τρομάζεις ακούγοντας έναν βασικό εκπρόσωπό της να απειλεί ότι «θα φυτέψει τρία μέτρα κάτω από τη γη» τον οποιονδήποτε.

Μετά τη «συγγνώμη» ακολουθεί η διορθωτική πορεία. Μέχρι τώρα, αυτή η κυβέρνηση και τα στελέχη της πολιτεύονταν με τη λογική ότι «δεν υπάρχει επόμενη μέρα». Κυρίαρχη ήταν η αίσθηση ότι «ήρθαμε και θα μείνουμε» στην εξουσία. Αρκούσε όμως μια ολιγόλεπτη συνομιλία με κάποιους από τους προηγούμενους ενοίκους του Μαξίμου, για να αντιληφθούν ότι αυτή η εξουσία είναι πρόσκαιρη. Οτι το παιχνίδι βασίζεται στην εναλλαγή της, που, αργά ή γρήγορα, έρχεται.

Οτι από τις πόρτες του συγκεκριμένου Μεγάρου πέρασαν πολιτικοί και πολιτικοί, που όλοι θεωρούσαν – στις μέρες της δόξας τους – εαυτούς άτρωτους. Αλλά μετά λύπης τους, διαπίστωσαν στην πορεία ότι δεν ήταν. Και στην καλύτερη των περιπτώσεων, όταν πολιτεύθηκαν τις μέρες της βασιλείας τους αυθαίρετα, σήμερα επιζητούν την ανωνυμία. Αλλιώς έχουν κάθε είδους μπλεξίματα.

Αν, λοιπόν, έστω και τώρα, κάποιος στο Μαξίμου πει στους ενοίκους του πως «πρέπει να ζητήσουμε και μια συγγνώμη, για τα λάθη», για να αποδειχθεί κι εμπράκτως ότι «μάθαμε από αυτά», τότε υπάρχει ελπίδα να παραμείνουν παίκτες στην πολιτική αγορά, έστω από την αξιωματική αντιπολίτευση. Αλλιώς, στο μέλλον, θα χάσουν κι αυτό το προνόμιο…