Είναι πολύ όμορφο που εξακολουθούν και υπάρχουν σε αυτόν τον άδικο κόσμο, τον στυγνό και αλλοτριωμένο από τις εξουσίες, κάποιοι λίγοι διακεκριμένοι που δεν ενδιαφέρονται για τους αριθμούς αλλά μόνο για τους ανθρώπους, όπως ο σκηνοθέτης Κώστας Γαβράς και ο γνωστός πολιτικός που έχει καταχωρηθεί ως «Ανήλικος». Αυτός που έγινε ακόμα πιο πλούσιος κάνοντας βιβλίο την προσβολή που του απηύθυνε η Κριστίν Λαγκάρντ – αφού προηγουμένως είχε γίνει διάσημος οδηγώντας μαζί με τον Αλέξη Τσίπρα τη χώρα κατευθείαν πάνω στον βράχο της χρεοκοπίας.

Αυτούς τους φλεγόμενους από αγάπη για τον πλησίον φιλάνθρωπους, το πολύ-πολύ να τους ενδιαφέρουν και τα βαθυκόκκινα χαλιά που πάνω τους φωτογραφίζονται στα παγκόσμια φεστιβάλ, με την ίδια χάρη που ποζάρουν και οι πρωθυπουργοί στις διασκέψεις G7. Άκουσε και τις ηχογραφήσεις που υπέκλεψε ο Ανήλικος στο Eurogroup, ο Κώστας Γαβράς: «Παράξενο … οι άνθρωποι αυτοί μιλάνε μόνο για οικονομία και χρήματα και τράπεζες και δεν υπάρχει καμία παρουσία ανθρώπων … Μόνο γραφικά, αλλά όχι άνθρωποι.

Νούμερα, όχι άνθρωποι». Ενώ όταν ο κ. Γαβράς μιλάει με τους χρηματοδότες των ταινιών του δεν χρησιμοποιεί ποτέ του αριθμούς, είναι υπεράνω – διότι υπάρχει και πιο πάνω από κόσμο των ιδεών όπου είναι εγκαθιδρυμένοι οι αριθμοί: είναι ο κόσμος του κ. Ανήλικου, ο εκτός αριθμών, τόπου και χρόνου, αυτός που υπάρχει στο βάθος του καθρέφτη του.

Ούτε καν για το πόσα εισιτήρια έκοψαν και τι εισπράξεις έκαναν οι ταινίες του δεν νοιάζεται ο Κώστας Γαβράς – ούτε τον απασχόλησε αν η ταινία του χρηματοδοτήθηκε με 600.000 ευρώ από τους Έλληνες φορολογούμενους. Γιατί να τον νοιάζει λοιπόν αν η πολιτική του κ. Ανήλικου κόστισε στη χώρα δισεκατομμύρια επί δισεκατομμυρίων – ποιος νοιάζεται για άψυχους αριθμούς όταν διακυβεύεται η επιστημονικότητα του μεγάλου οικονομολόγου, που τον μίσησαν όλοι οι συνάδελφοί του στο Eurogroup, όταν κατάλαβαν πόσο σπουδαίος είναι, όταν ένιωσαν κατώτεροι μπρος στη μεγαλοσύνη του και αποφάσισαν να τον εκδικηθούν;

Το είχε πει και ο κ. Φλαμπουράρης κάποτε: αέρας είναι όλα αυτά τα δισεκατομμύρια που λένε ότι τους χρωστάμε, με αέρα θα τα ξοφλήσουμε. Οι αριθμοί είναι λόγια του αέρα, μόνο η σαρκική πραγματικότητα μετράει – που περιέργως είναι αδιάστατη, δεν έχει ούτε ύψος ούτε βάθος ούτε μισθό παίρνει· μόνο η ανυπόστατη σάρκα του ανθρώπου, του ταλαιπωρημένου και δυστυχισμένου που θα τον σώσουν από τους τραπεζίτες μεγαλοφυείς πολιτικοί σαν τον Ανήλικο και υπερούσιοι σκηνοθέτες σαν τον κ. Γαβρά – που δεν μετράνε γιατί είναι τόσο μεγάλοι που βρίσκονται πάνω και πέρα από τους αριθμούς.