Η κυβέρνηση αυτή έχει συμβάλει σε μέγιστο βαθμό στο πρόβλημα της ιδιωτικής υπερχρέωσης: Απλήρωτοι φόροι, απλήρωτες ασφαλιστικές εισφορές, απλήρωτα δάνεια. Οι συμπολίτες μας αδυνατούν να πληρώσουν. Αντί, όμως, να καταστρώσει ένα ολιστικό σχέδιο διαχείρισης κι επίλυσης του προβλήματος, μέσω αναπτυξιακών πολιτικών, η… διαπραγματευτική της δεινότητα εξαντλείται μονίμως στον αριθμό των δόσεων που θα επιτύχει και στο ελάχιστο ποσό αυτών.

Είναι δεδομένο πως, σε περιόδους μακράς ύφεσης, κάθε κυβέρνηση οφείλει να λαμβάνει μέτρα προστασίας των αδύναμων. Όσων αποδεδειγμένα αδυνατούν να πληρώσουν, όχι επειδή δεν θέλουν, αλλά επειδή δεν μπορούν. Είναι αδιανόητο, όμως, να μην υφίσταται έστω μία μνεία ολίγων γραμμών σε κάθε αντίστοιχο νομοσχέδιο, για όλους εκείνους τους συμπολίτες μας που, παρά τις δυσκολίες, παρά τα προβλήματα, καταφέρνουν να παραμένουν συνεπείς στις υποχρεώσεις τους.

Στο πλαίσιο της συζήτησης για την προστασία της πρώτης κατοικίας, η κυβέρνηση υποδέχτηκε με θετικό τρόπο την πρόταση της Νέας Δημοκρατίας για επιβράβευση των συνεπών δανειοληπτών με την εύλογη μείωση του επιτοκίου για σημαντικό χρονικό διάστημα. Ο νόμος, τελικά, τους απέκλεισε. Πάλι.

Η λογική αυτή διαπερνά όλη την πολιτική φιλοσοφία του κ. Τσίπρα και του Υπουργικού του Συμβουλίου: «αυτοί που πληρώνουν, έχουν και δεν χρειάζεται να τους βοηθήσουμε, γιατί, ούτως ή άλλως, μάλλον δεν θα μας ψηφίσουν»!

Εκείνο που αγνοεί, όμως, αυτή η… πολιτική φιλοσοφία είναι όλες εκείνες οι οικογένειες που κάθε μήνα αγχώνονται να βγάλουν τη δόση, ή στερούνται κάτι σημαντικό, προκειμένου ο λογαριασμός του δανείου να παραμένει ενήμερος.

Κάποιος πρέπει, επιτέλους, να πει στον κ. Τσίπρα ότι δεν είναι αριστερή ή δεξιά μία πολιτική, όπου νομοθετείς για τους αδύναμους και κάθε φορά αποκλείεις επιδεικτικά τους συνεπείς και αντιστρόφως. Η οικονομία μας έχει ανάγκη από σωστή πολιτική. Και δεν είναι άλλη από την προστασία των αδυνάμων και την παράλληλη – έστω μικρή – επιβράβευση όσων μοχθούν να τα βγάλουν πέρα.

Σε διαφορετική περίπτωση (βλέπε τωρινή κατάσταση) καταλήγεις να προστατεύεις όσους ήθελες να ξετρυπώσεις (βλέπε «στρατηγικούς κακοπληρωτές») και να δημιουργείς στο τέλος μία ανελέητη κουλτούρα μη πληρωμών, αφού έχεις ενσταλάξει στον συνεπή την αίσθηση του μόνιμου κορόιδου.

H Σοφία Νικολάου είναι υποψήφια βουλευτής ΝΔ, Α΄ Αθήνας – Δικηγόρος

Headlines