Είναι πολλές οι φορές στην Ελλάδα που ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι δεν το κρίνει το ποδόσφαιρο, αλλά άλλοι παράγοντες. Είτε αυτοί λέγονται διαιτητές, είτε καιρικές συνθήκες, είτε αγωνιστικοί χώροι, είτε οτιδήποτε άλλο.

Κάποτε ΠΑΣ Γιάννινα και Παναθηναϊκός έπαιξαν ένα παιχνίδι στους Ζωσιμάδες που η μία από τις δύο πλευρές του γηπέδου είχε πάγο. Προσέξτε, όχι χιόνι. Αλλά πάγο. Κανονικό. Αδυνατούσαν οι παίκτες να πάνε προς αυτή γιατί υπήρχε κίνδυνος να πάθουν ανεπανόρθωτη ζημιά.

Για όσους θυμούνται, είναι το ματς στο οποίο ο Παναθηναϊκός κέρδισε με ένα ανάποδο ψαλίδι του Σίλβα Κλέιτον. Στο ίδιο γήπεδο είχε ξεκινήσει παιχνίδι με την ομίχλη να είναι τόσο έντονη που οι παίκτες δεν έβλεπαν στο ένα μέτρο. Αποφάσισαν να το διακόψουν στο 30′ και να το συνεχίσουν το επόμενο μεσημέρι.

Πέρσι στη Λαμία για το Κύπελλο, το γήπεδο είχε καλυφθεί από χιόνι, το οποίο δεν σταματούσε να πέφτει καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα, αλλά αντί για αναβολή αποφασίστηκε να παίξουν κανονικά οι δύο ομάδες. Δεν έχει σημασία ποιος κέρδισε και ποιος όχι, σημασία έχει ότι υπήρξε κίνδυνος να τραυματιστούν σοβαρά ποδοσφαιριστές, μα κανένας δε νοιαζόταν γι’ αυτό.

Χθες είχαμε κάτι παρόμοιο. Σε ένα γήπεδο βούρκο, που το έβλεπες και νόμιζες πως θα μπουν πολίστες με σκουφάκια για να παίξουν πόλο, προσπάθησαν να παίξουν ποδόσφαιρο Λαμία και Παναθηναϊκός. Φυσικά δεν τα κατάφεραν.

Ταλαιπωρία για τα μάτια μας ήταν αυτό που είδαμε και ακόμα μεγαλύτερη για εκείνους που προσπαθούσαν συνεχώς να σηκώσουν την μπάλα από το έδαφος μήπως και αυτή πάει εκεί που θέλουν. Παιχνίδια που κρίνουν προκρίσεις και τίτλους αφήνονται εντελώς στην τύχη.

Κατά τύχη κέρδισε χθες η Λαμία τον Παναθηναϊκό, σε αντίθεση με όσα ισχυρίστηκε ο προπονητής της, Μάκης Χάβος. Όπως κατά τύχη θα κέρδιζε, αν κέρδιζε, ο Παναθηναϊκός. Σε τέτοια γήπεδα δεν μπορούν να φανούν αρετές (ατομικές και ομαδικές), ούτε να κερδίσει το καλό ποδόσφαιρο.

Διότι πολύ απλά, δεν υπάρχει ποδόσφαιρο. Κι όσο περισσότερο αγνοούμε σε αυτή τη χώρα το ποδόσφαιρο, τόσο αυτό θα μας γυρίζει την πλάτη και κάθε φορά θα βλέπουμε και χειρότερο θέαμα.