Στις απέραντες κοιλάδες της ελληνικής ανοησίας τα ομορφότερα λουλούδια ανθίζουν έπειτα από μεγάλες νίκες και αντίστοιχες ήττες.
Ενα τέτοιο λουλούδι άνθισε την Κυριακή το βράδυ στο Γεώργιος Καραϊσκάκης μετά τη σπουδαία νίκη του ΠΑΟΚ επί του Ολυμπιακού.
Ηταν το «κάρμα», «του το χρώσταγε ο Θεός», «τιμωρήθηκε για τα περσινά» και άλλα τέτοια μπουμπούκια άνθισαν μέσα από τα πληκτρολόγια και στις αράδες του Τύπου.
Κάποιοι «κηπουροί» έσπευσαν να αναδείξουν πρωταθλητή τον Δικέφαλο, να ξεγράψουν τον Ολυμπιακό από τη διεκδίκηση του τίτλου και να διαπιστώσουν επιθετικό πρόβλημα στους Ερυθρόλευκους. Κι όλα αυτά έπειτα από μία ήττα.
Ενα χαρακτηριστικό δείγμα καφενειακής κριτικής με ψήγματα υστεροβουλίας και πολλή ασχετοσύνη για το είδος των συστατικών που χρησιμοποιούνται σε έναν ποδοσφαιρικό μαραθώνιο όπως είναι το πρωτάθλημα.
Η σεζόν μόλις ξεκίνησε και έχει πολύ δρόμο. Αυτό που κατέστη ωστόσο σαφές στο φαληρικό στάδιο είναι πως ο ΠΑΟΚ πέρασε πλέον από τη φάση της ποδοσφαιρικής εφηβείας στην ωριμότητα. Εμαθε να νικά και με τον άσχημο τρόπο. Οι φτερούγες του δεν τρέμουν κάθε φορά που περνά τα Τέμπη, στοιχείο απαραίτητο για μια ομάδα από τη Βόρεια Ελλάδα που διεκδικεί τον τίτλο.
Αν παραμερίζαμε το έλλειμμα αντικειμενικότητας θα βλέπαμε πως ο ΠΑΟΚ παίζει ίσως το χειρότερο ποδόσφαιρο και από τις τρεις βασικές διεκδικήτριες του τίτλου.
Καταφέρνει ωστόσο να ξεπερνά τους σκοπέλους και να φτάνει σε νίκες έχοντας αυξήσει υπερβολικά τη δόση της κυνικότητας. Ο Λουτσέσκου είναι υποχρεωμένος να βρει μια ισορροπημένη φόρμουλα, γιατί διαφορετικά αυτή η κυνικότητα θα αποβεί τοξική γιατί καμία ομάδα δεν μπορεί να νικά εσαεί ποντάροντας στα υψηλά ποσοστά γκολ/προσπάθεια και στην τύχη. Οπως ακριβώς συνέβη με τον Ολυμπιακό.
Αν ο ΠΑΟΚ δεν συνειδητοποιήσει σύντομα πως η θέση του στον βαθμολογικό πίνακα δεν αντικατοπτρίζει την εικόνα του ως ομάδας, είναι καταδικασμένος να υποστεί την ίδια τιμωρία με αυτή που του επέβαλε πρόσφατα η Μπενφίκα στην Τούμπα.

Headlines