Διορίζω, διορίζεις, διορίζει. Διορίζουμε, διορίζετε, διορίζουν. Αναφέρω σε όλες τις κλίσεις και σε όλους τους χρόνους το ρήμα διορίζω,  διότι όπως και να το κάνεις όπως και να το δεις, είναι το ρήμα που «τραβιέται», έχει ιδιαίτερη ζήτηση δηλαδή, επί των ημερών ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. «Ακούγεται», πώς το λένε.

Ηχηρά δε ορισμένες φορές. Οπως για παράδειγμα με την περίπτωση του διευθυντή του Ινστιτούτου Βυζαντινών Σπουδών της Βενετίας – θέμα στο οποίο έχω αναφερθεί προ των διακοπών. Ενημερώθηκα, εγκύρως δε, ότι ο αρμόδιος υφυπουργός Εξωτερικών Αμανατίδης, λίγο πριν αποχωρήσει από την κυβέρνηση, συγκρότησε επιτροπή προκειμένου να αποφασίσει αυτή ποιος θα διοριστεί στην επίζηλο θέση.

Ολως τυχαίως, προσήλθαν δύο ενδιαφερόμενοι: ένας ομότιμος καθηγητής και ένας επίκουρος καθηγητής, και οι δύο όμως «δικοί» μας άνθρωποι, της «καταστάσεως» που έλεγαν παλιά. Θεσσαλονικείς.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ