Oλα του γάμου δύσκολα κι ο Μέσι γκαστρωμένος, οπότε μένει να φανεί εάν πρόκειται για αληθινή κύηση ή θα καταλήξει ανεμογκάστρι!

Μετά από δυο αγώνες, η Αργεντινή όχι μονάχα δεν έχει κάνει ακόμη σεφτέ στις νίκες, αλλά βρίσκεται κιόλας σε μια φάση αφασίας και πάντως η πρόκριση της στην επόμενη φάση δεν εξαρτάται μόνο από την ίδια, στον αγώνα της με τη Νιγηρία, αλλά και από τους Ισλανδούς που θα αντιμετωπίσουν την Κροατία.

Μύλος δηλαδή!

Τα σενάρια που της δίνουν ακόμη ζωή είναι υπαρκτά, αλλά αποτελούν μια δευτερεύουσα υπόθεση: το πρωτεύον στην προκειμένη περίπτωση είναι η σκιώδης παρουσία της Αλμπισελέστε, η οποία λόγω της ιστορίας της, του Μέσι, της λαχτάρας που βαστάει από το 1986, του χαμένου τελικού του 2014 και της μεγάλης δημοφιλίας της, θεωρούνταν ως ένα από τα φαβορί του Μουντιάλ.

Ε, λοιπόν, αυτό το ο Θεός (ή έστω ο επί της εκπρόσωπος του Μαραντόνα) να το κάνει φαβορί μέχρι στιγμής έφερε ισοπαλία με την πρωτάρα Ισλανδία που έχει τόσο πληθυσμό, όσοι είναι οι παίκτες που αγωνίζονται στην Απερτούρα (!) και έφαγε μια ξεγυρισμένη τριάρα από τους Κροάτες!

Το τι κλάμα έχει πέσει από χθες το βράδυ δεν λέγεται. Και να ‘ταν μόνο αυτό; Εκτός από τα (ελέω της Εβίτας Περόν και του «Don’t cry for me Argentina») σύμφυτα με την ιστορία του αργεντίνικου λαού δάκρυα πέφτουν επίσης αναθέματα, βρισιές, ακόμη και… ροχάλες προς τους παίκτες και κυρίως προς τον προπονητή Χόρχε Σαμπάολι τον οποίο οι παίκτες θέλουν, λέει, να τον διώξουν από τώρα!

Σε τέτοιες περιπτώσεις, μετά τα διαδοχικά χαστούκια, την απογοήτευση και τις φασαρίες, υπάρχει μια μαγική λέξη: η αντίδραση. Αυτή φαίνεται κιόλας να είναι η ύστατη ελπίδα μιας απελπισμένης ομάδας…