Περίμενα χρόνια να ανοίξει το αρχοντικό των Μπενιζέλων, αυτό που μάθαμε να αποκαλούμε ως «το παλαιότερο σπίτι της Αθήνας», και ήμουν από τους πρώτους που το επισκέφθηκαν. Χάρηκα που δεν είχε την τύχη που είχαν άλλα παμπάλαια σπίτια που κατεδαφίστηκαν για να δώσουν τη θέση τους σε απαίσιες πολυκατοικίες ή γκρεμίζονται παρατημένα, ομολογώ όμως πως δεν ενθουσιάστηκα από το τελικό αποτέλεσμα.

«Κάποιου του χάριζαν γάιδαρο και τον κοίταζε στα δόντια», θα μου πείτε. Για να έρθουμε όμως και στο… χάριζαν. Το κτίριο διαχειρίζεται η Αρχιεπισκοπή Αθηνών (της το παραχώρησε το υπουργείο Πολιτισμού του 2000) η οποία το έχει συνδέσει με την Αγία Φιλοθέη που λέγεται πως μπορεί να έζησε εκεί, δηλαδή στα κτίσματα που προϋπήρχαν στο σημείο πριν από την ανέγερση του αρχοντικού (γεγονός που αν έχω καταλάβει καλά δεν είναι επιβεβαιωμένο).

Ορθώς πράτουσσα, η Αρχιεπισκοπή που εκτός από την παλαιότητα διαφημίζει και την αγιότητα του χώρου δεν έχει βάλει εισιτήριο. Εβαλε όμως παγκάρι, λες και είμαστε σε εκκλησία.

Ενώ την πρώτη φορά που πήγα οι ευγενέστατοι υπάλληλοι μου είπαν πως η είσοδος είναι ελεύθερη, αυτή τη φορά μου έδειξαν ένα κουτί που έχει τοποθετηθεί στην πόρτα λέγοντάς μου «μπορείτε να ρίξετε ό,τι θέλετε για τα έξοδα συντήρησης».

Η πλούσια Αρχιεπισκοπή που θα έφτιαχνε το αρχοντικό για να το προσφέρει στον κόσμο, βρήκε πάλι τρόπο να βγάζει το κατιτί της. Τέτοιες όμως «προσφορές» μπορώ κι εγώ να τις κάνω.

Headlines