Εδώ που έχει φτάσει πλέον η κατάσταση, μένουν μονάχα κάποια λίγα βήματα ακόμα. Κάποια βήματα για να αλλάξει οριστικά η κατάσταση στα διοικητικά του Παναθηναϊκού και να έρθει μια νέα εποχή. Καλή ή κακή, ο χρόνος θα το δείξει, όμως σίγουρα περισσότερο ελπιδοφόρα, περισσότερο φιλόδοξη και σίγουρα μακριά από τη μιζέρια με την οποία έχει ποτιστεί ο σύλλογος τα τελευταία χρόνια.

Η ψυχολογία παίζει μεγάλο ρόλο κι έχει αντίκτυπο σε τομείς που μπορεί και να μην φανταζόμαστε. Μια αλλαγή στο ιδιοκτησιακό αυτόματα θα αλλάξει σχεδόν ολοκληρωτικά την καθημερινότητα όλου του οργανισμού του Παναθηναϊκού.

Ο Τύπος θα αντιμετωπίσει διαφορετικά την κατάσταση, ο κόσμος θα αποκτήσει και πάλι ελπίδα, το ποδοσφαιρικό τμήμα θα ανασάνει βλέποντας μπροστά του την προοπτική, οι ποδοσφαιριστές δεν θα είναι δίπλα στην πόρτα της εξόδου. Θα γίνει και πάλι το κλαμπ ελκυστικό, όχι μόνο για αθλητές και για προπονητές, αλλά και για χορηγούς. Κάτι που δεν μπορεί να συμβεί τώρα.

Όσο ο Παναθηναϊκός παραμένει σε μια αβέβαιη κατάσταση, όσο δεν μπορεί να γνωρίζει τι του ξημερώνει αύριο, όλοι θα τον αντιμετωπίζουν «παγωμένα». Σαν τον… φτωχό συγγενή, όσο μεγάλο brand και να έχει. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι τα τηλεοπτικά του. Αν οι «πράσινοι» δεν ήταν στην κατάσταση που είναι, δεδομένα θα είχαν βρει ήδη τηλεοπτικό συμβόλαιο. Μόνοι τους, δίχως να περιτριγυρίζουν εδώ κι εκεί, ζητώντας βοήθεια από άλλες ομάδες και… ελεημοσύνη για να πάρουν περισσότερα χρήματα.

Η αντίστροφη μέτρηση για την επιστροφή στην κανονικότητα μοιάζει να έχει ξεκινήσει. Μένουν λίγα βήματα ακόμα. Μερικές υποχωρήσεις από πλευράς Αλαφούζου. Λίγο περισσότερο θέληση από τους υποψήφιους επενδυτές. Κι όλα θα αποτελέσουν σύντομα μια κακή ανάμνηση.