Με τρεμάμενη φωνή και παράνοια ο Άρης Σερβετάλης στο «Σωσία»
Το μυαλό του θολωμένο από την καταπίεση, η φωνή του να τρέμει από ανασφάλεια, και ο φόβος της ιδιαιτερότητας να στέκεται μπροστά του. Αυτός είναι ο ήρωας του «Σωσία» του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι που προσπαθεί να μη διαφέρει από τους άλλους, εμμένει όμως με τον τρόπο του στη διαφορετικότητα Έχοντας υιοθετήσει το αβέβαιο και το μετέωρο, […]
Το μυαλό του θολωμένο από την καταπίεση, η φωνή του να τρέμει από ανασφάλεια, και ο φόβος της ιδιαιτερότητας να στέκεται μπροστά του. Αυτός είναι ο ήρωας του «Σωσία» του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι που προσπαθεί να μη διαφέρει από τους άλλους, εμμένει όμως με τον τρόπο του στη διαφορετικότητα Έχοντας υιοθετήσει το αβέβαιο και το μετέωρο, ο Άρης Σερβετάλης πρωταγωνιστεί στο «Σωσία» της Έφης Μπίρμπα, στο Θέατρο Ροές.
Το μυαλό του θολωμένο από την καταπίεση, η φωνή του να τρέμει από ανασφάλεια, και ο φόβος της ιδιαιτερότητας να στέκεται μπροστά του. Αυτός είναι ο ήρωας του «Σωσία» του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι που προσπαθεί να μη διαφέρει από τους άλλους, εμμένει όμως με τον τρόπο του στη διαφορετικότητα Έχοντας υιοθετήσει το αβέβαιο και το μετέωρο, ο Άρης Σερβετάλης πρωταγωνιστεί στο «Σωσία» της Έφης Μπίρμπα, στο Θέατρο Ροές.
Πρόκειται για μια παράσταση που έχει «χτιστεί» πάνω στον πειραματικό μεταμοντερνισμό με την κίνηση και την πληθώρα συμβόλων να αντικαθιστούν το λόγο δημιουργώντας ένα σουρεαλιστικό κλίμα μυστηρίου.
Στην παράσταση τονίζεται το συγκρουσιακό στοιχείο του διχασμού, η ανασφάλεια της διαφορετικότητας και η απόρριψή της, με την ιδιαιτερότητα να παρουσιάζεται ως η απειλή του κομφορμισμού. Η υποταγή στην ομοιογένεια φαίνεται να είναι συχνά αναπόφευκτη, ενώ η αντίσταση σε αυτήν έχει τραγική κατάληξη, οδηγεί στην παράνοια.
Με τρεμάμενη φωνή, αβέβαιη σωματική στάση και βλέμμα που υποκύπτει στο φόβο, ο Άρης Σερβετάλης ερμηνεύει τον ήρωα του «Σωσία» , που προσπαθεί να πείσει τον εαυτό του ότι είναι ένας κοινός τύπος, αλλά με τον τρόπο του ακολουθεί το δρόμο του. Ο ηθοποιός καταφέρνει με επιτυχημένο, και κάπως λυρικό τρόπο να εκθέσει μια φιγούρα που είναι «όμηρος» του εσωτερικού διχασμού, με την παράνοια που βιώνει να αναπαρίσταται καθηλωτικά.
Η κίνησή του, αλλά και ο μπερδεμένος λόγος του αναδεικνύουν από την πρώτη στιγμή τη μετέωρη ψυχοσύνθεση του ήρωα του Ντοστογιέφσκι. Η ανασφάλεια, η καταπίεση, το παρανοικό και το τραγικό είναι στοιχεία που με σαφήνεια συνοδεύουν την ερμηνεία του.
Η υπόθεση, όμως, του έργου δεν ανεβαίνει με σαφήνεια πάνω στη σκηνή. Οι ερμηνείες και τα σκηνικά διακρίνονται από ποιότητα με το ποιητικό και σουρεαλιστικό στοιχείο να είναι διακριτά, ο θεατής όμως δεν παρακολουθεί με ευκολία την παράσταση.
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι δεν υπάρχει ροή , με το λόγο να «κόβεται» από την κίνηση και τον ήχο. Κινήσεις συχνά άσκοπες και ήχοι μονότονοι δεν μεταφέρουν μηνύματα, αλλά μπερδεύουν το θεατή. Δύσκολο είναι ακόμη να καταλάβει κανείς το ρόλο του ίδιου του «Σωσία» μέσα στην παράσταση.
Συνολικά, η παράσταση διακρίνεται από ποιότητα όσον αφορά στις ερμηνείες , η κατανόηση όμως της υπόθεσης δεν είναι εύκολη με το σουρεαλισμό να είναι, περισσότερο από όσο αντέχει το κοινό, εμφανής.
Για πρώτη φορά, η ζωή του Νίκου Ξυλούρη ανεβαίνει στο θεατρικό σανίδι από τη Stages Network και τα Αθηναϊκά Θέατρα, με το έργο Ο Αρχάγγελος της Κρήτης. Έως τις 31 Ιανουαρίου στο θέατρο ΗΒΗ.
Σύνταξη
WIDGET ΡΟΗΣ ΕΙΔΗΣΕΩΝΗ ροή ειδήσεων του in.gr στο site σας