Πολύποδες παχέος εντέρου

Χριστοφορίδης Παναγιώτης
Γαστρεντερολόγος
Συνεργάτης Ιατρικού Κέντρου Αθηνών

Τι είναι οι πολύποδες του παχέος εντέρου;

Πολύποδας του παχέος εντέρου ορίζεται κάθε μάζα ιστού που προβάλλει στον αυλό
του.

Πώς ταξινομούνται;

Οι πολύποδες του παχέος εντέρου ταξινομούνται ανάλογα με το μέγεθός τους, την
παρουσία ή όχι μίσχου (του μικρού τμήματος που ενώνει τους πολύποδες με τον
αυλό του εντέρου), αλλά κυρίως ανάλογα με τα ιστολογικά τους χαρακτηριστικά.
Σε σχέση με το μέγεθός τους διακρίνονται σε μικρούς (<5χιλ.) και μεγάλους. Αυτοί
με τη σειρά τους διακρίνονται σε έμμισχους (με μίσχο) και άμισχους (χωρίς μίσχο).
Ο περισσότερο λειτουργικός διαχωρισμός των πολυπόδων που λαμβάνει υπόψη τα ιστολογικά
τους χαρακτηριστικά, είναι ο παρακάτω:

1. Νεοπλασματικοί πολύποδες:
1.1. Α. Καλοήθεις
1.2. Β. Κακοήθεις

2. Μη νεοπλασματικοί πολύποδες:
2.1. Υπερπλαστικοί, νεανικοί, φλεγμονώδεις, πολύποδες σε σύνδρομο Peutz-Jeghers

2.2. Υποβλεννογόνιες βλάβες
2.3. Κυστική πνευμάτωση παχέος εντέρου, λεμφοειδείς πολύποδες, λιπώματα, καρκινοειδές.

Οι αδενωματώδεις πολύποδες είναι αυτοί που απαντώνται συχνότερα και έχουν μελετηθεί
εκτεταμένα λόγω του ότι θεωρούνται προκαρκινωματώδεις βλάβες.

Γιατί εμφανίζονται;

Περίπου το 5-6% των καρκίνων του παχέος εντέρου και των πολυπόδων εμφανίζεται
σε άτομα που παρουσιάζουν σαφή κληρονομικότητα. To μεγαλύτερο ποσοστό των αδενωματωδών
πολυπόδων του παχέος εντέρου ανευρίσκεται τυχαία. Αυξημένος κίνδυνος για ανεύρεση
μικρών σωληνωδών αδενωμάτων υπάρχει στα άτομα εκείνα που είχαν πρώτου βαθμού
συγγενή με ιστορικό αδενωματώδους πολύποδα παχέος εντέρου. Τέλος, διάφοροι παράγοντες
(κυρίως εξωτερικοί) καθορίζουν την αρχική εμφάνιση του πολύποδα, την ανάπτυξή
του και τέλος τη μετάπτωσή του σε καρκίνο.

Τι συμπτώματα προκαλούν;

Οι περισσότεροι πολύποδες είναι ασυμπτωματικοί ή παρουσιάζουν μη ειδικά συμπτώματα
από το γαστρεντερικό σύστημα. Η πλειονότητα ανιχνεύεται κατά τη διάρκεια προληπτικών
ελέγχων ή κατά την εκτίμηση συμπτωματολογίας που δεν σχετίζεται με τους πολύποδες
αυτούς καθαυτούς. Σιδηροπενική αναιμία, αδυναμία, ωχρότητα, απώλεια αίματος
από το ορθό με τις κενώσεις, δυσκοιλιότητα, διάρροια, μετεωρισμός, μείωση της
διαμέτρου των κοπράνων, κοιλιακά άλγη είναι μερικά από τα συμπτώματα που θέτουν
υπόνοια ύπαρξης πολυπόδων ή κακοήθειας στο παχύ έντερο και θα καθοδηγήσουν τον
κλινικό γιατρό σε περαιτέρω έλεγχο.

Ποια είναι η καλύτερη διαγνωστική μέθοδος για τη διάγνωση της νόσου;

Η κολονοσκόπηση είναι η διαγνωστική μέθοδος εκλογής σε ασθενή με υποψία (κλινική-εργαστηριακή)
πολυπόδων παχέος εντέρου. Ταυτόχρονα με την κολονοσκόπηση γίνεται βιοψία.

Ποια είναι η αντιμετώπιση;

Οι περισσότεροι πολύποδες μπορούν να αφαιρεθούν με το κολονοσκόπιο (ενδοσκοπική
πολυποδεκτομή). Μεγάλοι ή πολλαπλοί πολύποδες που δεν μπορούν να αφαιρεθούν
ενδοσκοπικά συνήθως απαιτούν χειρουργική αφαίρεση.

Μετά τι γίνεται;

Ο ειδικός γιατρός (γαστρεντερολόγος – ενδοσκόπος), ανάλογα με την περίπτωση,
θα σας δώσει οδηγίες για την περαιτέρω παρακολούθηση και αντιμετώπιση της ασθένειας.