Οι Έλληνες αριστεροί διανοούμενοι (μεγαλοαστικής καταγωγής οι περισσότεροι) έχουν συνήθως μόνο υποτιμητικά λόγια να πουν για τους μικροαστούς. Τους βλέπουν ως συντηρητικούς με ελάχιστη ανάμιξη στα κοινά και τους αγώνες να θέλουν μόνο τη γυναικούλα τους, τα παιδάκια τους, το σπιτάκι τους και τη δουλίτσα τους (προσέξτε την παράθεση των υποκοριστικών).
Επειδή όμως η αριστερή διανόησή μας βρίσκεται, όπως και όλη η χώρα, σε παρακμή, προτιμά να ζει με τις ιδεοληψίες της παρά να βλέπει την πραγματικότητα. Περιφρονεί λοιπόν τη μεσαία τάξη (όπως οι ίδιοι οι μικροαστοί αποκαλούν τους εαυτούς τους) αφού τη θεωρεί ανίκανη για οργάνωση, επανάσταση και μάχη.
Αλλά αυταπατάται. Οι μικροαστοί πράγματι δεν έχουν ισχυρά επαναστατικά αντανακλαστικά. Είναι οπαδοί της αρνητικής ελευθερίας που ζητάει απλώς να αφήσεις τους ανθρώπους στην ησυχία τους. Αν όμως νομίσουν πως ο τρόπος ζωής τους απειλείται τα πράγματα αλλάζουν.
Οι μικροαστοί βρίσκονταν πίσω από την τρομοκρατία του Ροβεσπιέρου κατά τη Γαλλική Επανάσταση όταν φοβήθηκαν πως ο πληθωρισμός, η ακυβερνησία και οι εξωτερικοί εχθροί απειλούσαν τον τρόπο ζωής τους.
Οι μικροαστοί βρίσκονταν πίσω ακόμη και από την Κομούνα του Παρισιού το 1871. Δύσκολα φυσικά θα βρείτε αριστερό που να το ξέρει αυτό (οι ιδεοληψίες που λέγαμε). Όμως η τότε συντηρητική κυβέρνηση πέρασε ένα νόμο που υποχρέωνε να πληρωθούν στο ακέραιο τα χρωστούμενα ενοίκια από την εποχή του πολέμου και της πολιορκίας της πόλης. Έτσι καταδίκασε τεχνίτες, μικροεμπόρους, βιοτέχνες και ελεύθερους επαγγελματίες στην οικονομική καταστροφή και εκείνοι αντέδρασαν υποστηρίζοντας την ανεξαρτησία της πόλης από την κεντρική κυβέρνηση. (Το Κομούνα δεν βγαίνει από τον κομουνισμό αλλά από την Κοινότητα.)
Και φυσικά ας μην ξεχνάμε τους Ναζί που κόντεψαν να κατακτήσουν όλο τον πλανήτη όταν οι φοβισμένοι από τον πληθωρισμό και την ανεργία γερμανοί μικροαστοί τους προσέφεραν την υποστήριξή τους.
Βλέπω λοιπόν τώρα τους αριστερούς μεγαλοαστούς που μας κυβερνάνε και φοβούνται να ενοχλήσουν τους ισχυρούς να φορολογούν τα μεσαία στρώματα μέχρι εξαφάνισης και αναρωτιέμαι: Πότε θα φοβηθούν αρκετά οι μικροαστοί μας για να επαναστατήσουν; Και πόσο αίμα και δάκρυα θα μας κοστίσει αυτό;