16-27 Σεπτεμβρίου. Είκοσι ταινίες πρωτοποριακές για την εποχή τους θα προβληθούν στις ελληνικές αίθουσες, μερικές από αυτές δε, για πρώτη φορά! Το 15ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας «Νύχτες Πρεμιέρας» θα γιορτάσει φέτος τα 20 χρόνια του περιοδικού ΣΙΝΕΜΑ – πρωτοκυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 1989 – με ένα συλλεκτικό αφιέρωμα. Η ομάδα του φεστιβάλ έψαξε […]
16-27 Σεπτεμβρίου. Είκοσι ταινίες πρωτοποριακές για την εποχή τους θα προβληθούν στις ελληνικές αίθουσες, μερικές από αυτές δε, για πρώτη φορά!
Το 15ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας «Νύχτες Πρεμιέρας» θα γιορτάσει φέτος τα 20 χρόνια του περιοδικού ΣΙΝΕΜΑ – πρωτοκυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 1989 – με ένα συλλεκτικό αφιέρωμα.
Η ομάδα του φεστιβάλ έψαξε και βρήκε κόπιες – χαμένες στο χρόνο – από ταινίες που ο χρόνος απέδειξε ότι αξίζουν το χαρακτηρισμό cult. Το αποτέλεσμα; Είκοσι ταινίες πρωτοποριακές για την εποχή τους, διαχρονικά δημοφιλείς ή ακόμα και άγνωστες στο ευρύ κοινό, θα προβληθούν στις ελληνικές αίθουσες, μερικές από αυτές δε, για πρώτη φορά.
Οι ταινίες αναλυτικά:
Το «This is Spinal Tap» (Ρομπ Ράινερ, 1984) είναι ένα ντοκιμαντέρ που δεν είναι αληθινό ντοκιμαντέρ, για ένα συγκρότημα που δεν είναι αληθινό συγκρότημα. Οι Spinal Tap συνεχίζουν ακόμα και σήμερα να παρωδούν τα όσα συμβαίνουν στην παγκόσμια μουσική σκηνή κάνοντας «reunion», με τελευταίο τη μοναδική στάση της «παγκόσμιας» περιοδείας τους στο Γουέμπλεϊ Αρένα του Λονδίνου τον περασμένο Ιούνιο!
Το «Enter the Dragon» (Ρόμπερτ Κλάουζ, 1973) είναι η τελευταία ταινία που πρόλαβε να ολοκληρώσει πριν πεθάνει ο Μπρους Λι και η πρώτη χολιγουντιανή περιπέτεια πολεμικών τεχνών! Ο Μπρους Λι είχε βρεθεί στην κορυφή της λίστας με τα 10 pop icons που άλλαξαν τον κόσμο (περιοδικό ΣΙΝΕΜΑ, τεύχος 191).
Το «The Saragossa Manuscript» (Βόιτσεκ Χας, 1965) μοιάζει με κινηματογραφικό μνημείο που απαιτεί πολλές επισκέψεις για να σου αποκαλύψει όλα του τα μυστικά. Βασισμένο στο βιβλίο του Γιαν Ποτότσκι από τις αρχές του 19ου αιώνα, είναι ένα καλειδοσκόπιο από ιστορίες διαφορετικών ηρώων που διασταυρώνονται με ένα πρωτοποριακό συρταρωτό τρόπο.
Το «Valerie and Her Week of Wonders» (Γιάρομιλ Γίρες, 1970), ένα σουρεαλιστικό αριστούργημα. Ο κορυφαίος Τσέχος σκηνοθέτης, εκφραστής του Νέου Κύματος, δίνει μυθικές διαστάσεις στη μεταμόρφωση μίας ανήλικης κοπέλας σε γυναίκα κι εμείς γινόμαστε συνοδοιπόροι της νεαρής Βάλερι στην παραμυθένια της περιδιάβαση σε έναν κόσμο που ισορροπεί ανάμεσα στο όνειρο και τον εφιάλτη.
Στο μιούζικαλ «True Stories» (Ντέιβιντ Μπερν, 1986) ο ηγέτης των Talking Heads κάθεται για πρώτη φορά στη σκηνοθετική καρέκλα και δημιουργεί ένα άγνωστο στο ευρύ κοινό μα απόλυτα cult αριστούργημα για μια φανταστική πόλη κάπου στην Αμερική, ενώ στο «Rock ‘n’ Roll High School» (Άλαν Άρκους, 1979) οι Ramones γίνονται «επίτιμοι μαθητές» και …καταληψίες στο πιο rock ‘n’ roll σχολείο που γνώρισε ποτέ ο κινηματογράφος.
Η πιο cult ρομαντική κωμωδία που έχει γυριστεί ποτέ και μια από τις 50 πιο αστείες ταινίες όλων των εποχών σύμφωνα με το Αmerican Film Ιnstitute είναι το «Harold & Maude» (Χαλ Άσμπι, 1971). Ένας εκκεντρικός 20χρονος και μια «έφηβη» 80χρονη γνωρίζονται και ζουν έναν από τους πλέον αντικομφορμιστικούς και ειλικρινείς έρωτες στην ιστορία του κινηματογράφου.
Τουλάχιστον προκλητικό, το «Flaming Creatures» (Τζακ Σμιθ, 1963) λογοκρίθηκε στην πρεμιέρα του στη Νέα Υόρκη με την επέμβαση της αστυνομίας. Ο πατέρας των performing arts και του camp και ο άνθρωπος που ενέπνευσε τους Τζον Γουότερς και Άντι Γουόρχολ μας παρέδωσε μια αμφιλεγόμενη δημιουργία στην οποία παρελαύνουν ερμαφρόδιτα πλάσματα που επιδίδονται σε σεξουαλικά όργια επί σκηνής.
Η απίστευτη ιστορία που εξελίχθηκε στο «Grey Gardens», (Αλμπερτ και Ντέιβιντ Μέιζλς, Έλεν Χοβντ και Μάφι Μέγιερ, 1975). Μητέρα και κόρη – θεία και πρώτη ξαδέρφη της Τζάκι Ωνάση – έμειναν αυτοβούλως έγκλειστες στις εκτάσεις της έπαυλης τους και έζησαν εκεί απομονωμένες για ολόκληρες δεκαετίες, προκαλώντας την επέμβαση ακόμα και της κοινωνικής πρόνοιας.
Η Τζόαν Κρόφορντ – στο ρόλο της ασυμβίβαστης ιδιοκτήτριας σαλούν που έρχεται αντιμέτωπη με παλιούς της έρωτες σε μια καχύποπτη κωμόπολη – πρωταγωνιστεί σε ένα από τα καλύτερα γουέστερν όλων των εποχών που φυλάσσεται στο κινηματογραφικό αρχείο των Η.Π.Α. ως «πολιτισμικά, ιστορικά και αισθητικά σημαντικό». Το «Johnny Guitar» (Νίκολας Ρέι, 1954) ξεπερνά με άνεση τους περιορισμούς του είδους φλερτάροντας με την αισθητική του φιλμ νουάρ, ενώ ο χρόνος το ανέδειξε ακόμα και ως σύμβολο της γκέι κουλτούρας.
Μια από τις πιο cult ηρωίδες των 60’s και σίγουρα μια από τις πιο παραγνωρισμένες είναι η πανέμορφη Τιούσντεϊ Γουέλντ. Μαζί με τον Άντονι Πέρκινς πρωταγωνιστούν στο συναρπαστικό ψυχολογικό θρίλερ «Pretty Poison» (Νόελ Μπλακ, 1968) με το εκρηκτικό φινάλε που έμεινε στην ιστορία.
Στο πλαίσιο του 15ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας θα προβληθεί το μεσαίου μήκους «Paddle to the Sea» (Μπιλ Μέισον, 1966), υποψήφιο για Οσκαρ περιπετειώδες ταξίδι ενός ξύλινου μικρού κανό μέχρι τον Ατλαντικό, αλλά και η εντυπωσιακή βραζιλιάνικη αλληγορία φαντασίας «Macunaima» (Χοακίμ Πέδρο ντε Αντράντε, 1969) που βασίζεται στο ομότιτλο βιβλίο του 1928.
Στο αφιέρωμα ακολουθούν δύο ταινίες ορόσημο στο σινεμά του τρόμου, από δύο φίλους σκηνοθέτες, φανατικούς οπαδούς του πρωτοπόρου στη φανταστική λογοτεχνία συγγραφέα Χ.Φ. Λάβκραφτ.
Κάτι μυστήριο κρύβεται πίσω από την υψηλή κοινωνία του Μπέβερλι Χιλς στην αλληγορία τρόμου «Society» (Μπράιαν Γιούζνα, 1989), την πρώτη ταινία του μετρ που μας έδωσε κορυφαίες στιγμές στο σινεμά του τρόμου όπως τα «The Dentist» και «The Dentist 2». Η δεύτερη ταινία είναι το «Reanimator» (Στιούαρτ Γκόρντον, 1985), όπου μια ομάδα φοιτητών ιατρικής κάνουν πειράματα σε νεκρούς ιστούς σωμάτων, όταν τα πράγματα αρχίζουν να ξεφεύγουν από τον έλεγχό τους…
Οι Νύχτες Πρεμιέρας ετοιμάζουν και άλλες εκπλήξεις στο πλαίσιο του Αφιερώματος για τα 20 χρόνια του περιοδικού ΣΙΝΕΜΑ, που θα γεμίσουν τις κινηματογραφικές αίθουσες Αττικόν Cinemax Class, Απόλλων Cinemax Class, Δαναός 1 & 2 με εικόνες από το παρελθόν που έγραψαν κινηματογραφική ιστορία.
Όλα τα νεότερα για το πρόγραμμα και τα αφιερώματα της φετινής διοργάνωσης βρίσκονται στην επίσημη ιστοσελίδα του φεστιβάλ (www.aiff.gr) και στο επίσημο blog (nyxtespremieras.blogspot.com).