Το μαρσιποφόρο λιοντάρι ανακυρήσσεται πρωταθλητής στο δάγκωμα

36

Ευτυχώς που πλέον δεν υπάρχει. Το μαρσιποφόρο λιοντάρι, που εξαφανίστηκε μαζί με τα άλλα σαρκοφάγα θηλαστικά της Αυστραλίας πριν από 40.000 χρόνια, είχε ισχυρότερο δάγκωμα από κάθε άλλο θηλαστικό, σύγχρονο ή εξαφανισμένο, προκύπτει από σύγκριση κρανίων σε υπολογιστή.

Μεταξύ συνολικά 39 σαρκοφάγων θηλαστικών, στα οποία περιλαμβάνονταν και οκτώ εξαφανισμένα είδη, το αυστραλιανό λιοντάρι (Thylacoleo carnifex) είχε επίσης μία από τις μεγαλύτερες μασέλες.

Το μαρσιποφόρο λιοντάρι δεν σχετίζεται με τα αιλουροειδή, όπως οι τίγρεις και τα λιοντάρια, καθώς τα σαρκοφάγα αυτά είναι πλακουντοφόρα, όπως και τα περισσότερα άλλα σύγχρονα θηλαστικά.

Όπως αναφέρει το BBC, οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Σίδνεϊ δημιούργησαν υπολογιστικά μοντέλα των απολιθωμένων ή σύγχρονων κρανίων και συνέκριναν την τάση που μπορούσε να ασκηθεί από τις σιαγόνες στα σημεία που κλείνουν οι κυνόδοντες.

Εγκέφαλος εναντίον σιαγόνων

Αν και το μαρσιποφόρο λιοντάρι διέθετε μεγάλα δόντια, σίγουρα δεν συγκρίνεται με τα σπαθόδοντα, μεγάλα αιλουροειδή με κυνόδοντες έως και 13 εκατοστά.

Το ενδιαφέρον όμως είναι ότι τα σπαθόδοντα δεν δάγκωναν δυνατά -τα σημερινά λιοντάρια και τίγρεις ασκούν παρόμοιες πιέσεις, αν και είναι μικρότερα σε μέγεθος. Φαίνεται ότι οι τεράστιοι κυνόδοντες, που μπήγονται στο λαιμό του θύματος, καθιστούν περιττή την επιπλέον δύναμη.

Ένα άλλο στοιχείο που προκύπτει από την έρευνα είναι ότι τα πλακουντοφόρα θηλαστικά έχουν, αναλογικά με το μέγεθός τους, αναλογικά μεγαλύτερο εγκέφαλο και μικρότερα σαγόνια από τους προγόνους τους και τα πλακουντοφόρα θηλαστικά.

Φαίνεται ότι στα εξελιγμένα πλακουντοφόρα, όπως οι σκύλοι, ο εγκέφαλος έχει επεκταθεί εις βάρος των σιαγόνων και των μυών της μάσησης.

«Ίσως τα μοντέρνα πλακουντοφόρα να μπορούν να κάνουν την ίδια δουλειά με το να είναι πιο ακριβή» σχολιάζει στο BBC ο επικεφαλής των ερευνητών Στίβεν Ρο.

Η έρευνα δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση της Βασιλικής Εταιρείας της Βρετανίας.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ