«Αθώος» ο άνθρωπος για την εξαφάνιση των μεγάλων θηλαστικών της Αμερικής
Γενετικές αναλύσεις σε αρχαία οστά βίσωνα θέτουν υπό αμφισβήτηση τη θεωρία ότι τα μεγάλα, «εξωτικά» θηλαστικά του Νέου Κόσμου οδηγήθηκαν στην εξαφάνιση από τους ανθρώπους που έφτασαν εκεί πριν από 12.000 χρόνια. Η παρακμή αποδίδεται τώρα στις κλιματικές αλλαγές.
36
Γενετικές αναλύσεις σε αρχαία οστά βίσωνα θέτουν υπό αμφισβήτηση τη θεωρία ότι τα μεγάλα, «εξωτικά» θηλαστικά της Βορείου Αμερικής οδηγήθηκαν στην εξαφάνιση από τους ανθρώπους που έφτασαν στο Νέο Κόσμο πριν από 12.000 χρόνια. Η παρακμή της αμερικανικής «μεγαπανίδας» αποδίδεται τώρα στις κλιματικές αλλαγές.
Η ανάλυση, που δημοσιεύεται την Παρασκευή στο Science, δείχνει ότι οι πληθυσμοί του αρχαίου αμερικανικού βίσωνα άρχισαν να μειώνονται στην αρχή της τελευταίας παγετώδους περιόδου πριν από περίπου 37.000 χρόνια, πολύ πριν από την άφιξη του ανθρώπου.
Μέχρι πριν από 20.000 χρόνια, στη σημερινή Βόρειο Αμερική ζούσε μια τεράστια ποικιλία μεγαλόσωμων θηλαστικών, όπως βίσωνες, τριχωτά μαμούθ, σπαθόδοντα αιλουροειδή, άλογα και καμήλες. Όμως 10.000 χρόνια αργότερα, όλα αυτά τα ζώα, με εξαίρεση το βίσωνα, είχαν εξαφανιστεί.
Πολλοί ερευνητές πιστεύουν ότι τα μεγάλα θηλαστικά εξαφανίστηκαν από τους κυνηγούς που έφτασαν στη Αμερική μέσω ενός διαδρόμου ξηράς που συνέδεε την ανατολική Σιβηρία με την Αλάσκα, εκεί που σήμερα βρίσκεται ο Βερίγγειος Πορθμός.
Η διεθνής ομάδα ερευνητών, με επικεφαλής τον Αλαν Κούπερ του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, εργάστηκε με αρχαία οστά βίσωνα από τις ΗΠΑ, τον Καναδά και την Κίνα, και απομόνωσε το «μιτοχονδριακό DNA», το οποίο κληροδοτείται στους απογόνους αποκλειστικά από τη μητέρα.
Οι γενετικές ποικιλομορφίες του μιτοχονδριακού DNA αποκάλυψαν τις μεταβολές στη γενετική ποικιλότητα των πληθυσμών του βίσωνα, οι οποίες αντιστοιχούν χονδρικά με μεταβολές στα μεγέθη των πληθυσμών.
Οι πληθυσμοί του αμερικανικού βίσωνα άρχισαν να καταρρέουν πριν από 37.000 χρόνια, όταν υπήρξε μια σύντομη θερμή περίοδος που μετέτρεψε τις στέπες των βισώνων σε δάση. Σύντομα ακολούθησε η τελευταία παγετώδης περίοδος, και οι βίσωνες μειώθηκαν ακόμα περισσότερο.
Οι πληθυσμοί αυξήθηκαν και πάλι πριν από περίπου 5.000 με 6.000 χρόνια, έπειτα από δύο χιλιετίες ξηρασίας στις αμερικανικές πεδιάδες. Ο βίσωνας κινδύνευσε και πάλι να εξαλειφθεί τον 19ο αιώνα, αυτή τη φορά λόγω των κυνηγών.
Η μελέτη δείχνει επίσης ότι τα δύο υποείδη βίσωνα που έχουν απομείνει στη Βόρειο Αμερική προέρχονται από ένα μικρό απομονωμένο πληθυσμό που ζούσε νότια του φράγματος πάγου που σχηματίστηκε στην κεντρική Βόρεια Αμερική πριν από 20.000 χρόνια.
Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ,Associated Press
- Βενεζουέλα: Προσπάθεια εξαγωγής πετρελαίου κόντρα στον αποκλεισμό των ΗΠΑ
- Βαθμολογία UEFA: Η Ελλάδα έπεσε στη 12η θέση παρά τη νίκη της ΑΕΚ
- Απίστευτη εξέλιξη από λεπτό σε λεπτό για την ΑΕΚ
- Γερμανία: Επιστρέφει δυναμικά στη διεθνή σκηνή
- Τριάρα και πρώτο το Στρασβούργο (3-1) – Τρίποντο και 8άδα για την ΑΕΚ Λάρνακας (1-0)
- Conference League: Η τελική βαθμολογία της League Phase – Στην 3η θέση η ΑΕΚ (pics)
