Οι Παλαιστίνιοι στη μετά Αραφάτ εποχή, ο Σαρόν στην… υπέρβαση του «Οδικού Χάρτη»

30

To 2004, o Αριέλ Σαρόν υπήρξε ο απόλυτος πρωταγωνιστής στη Μέση Ανατολή, μέχρι που έγινε γνωστή η είδηση της ασθένειας και τελικά ο θάνατος του Γιασέρ Αραφάτ. Ο επί δεκαετίες άσπονδος εχθρός του Ισραηλινού πρωθυπουργού πέρασε στην Ιστορία, αφήνοντας πολλές εκκρεμότητες…

Μέχρι το θάνατο του Αραφάτ, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός προχωρούσε σχεδόν ανενόχλητος στην υλοποίηση των δύο βασικών του σχεδίων: της μονομερούς αποχώρησης από τη Λωρίδα της Γάζας και της ανέγερσης του λεγόμενου «τείχους ασφαλείας» στη Δυτική Όχθη. Όπλο του, η πεποίθηση ότι ο «Οδικός Χάρτης» είναι νεκρός.

Το πρώτο σχέδιο προέβλεπε την αποδυνάμωση των εξτρεμιστικών οργανώσεων με κάθε κόστος. Πράγματι, το Μάρτιο οι ισραηλινές δυνάμεις εξόντωσαν τον πνευματικό ηγέτη της Χαμάς, σεΐχη Αχμέντ Γιασίν, για να ακολουθήσει ο επικεφαλής της Χαμάς στη Γάζα Αμπντέλ Αζίζ αλ Ραντίσι. Παράλληλα, συνεχίζονταν οι επιχειρήσεις για την εξόντωση δεκάδων Παλαιστινίων μαχητών και άλλων στελεχών της Χαμάς.

Οι επιχειρήσεις κλιμακώθηκαν εν όψει της έγκρισης από την Κνεσέτ του σχεδίου μονομερούς αποχώρησης των εβραίων εποίκων από τη Λωρίδα της Γάζας.

Το δεύτερο σχέδιο προέβλεπε την απρόσκοπτη ανέγερση του «τείχους ασφαλείας» στη Δυτική Όχθη, παρά τις διεθνείς αντιδράσεις. Για την ιστορία, το μήκους 82χλμ «τείχος» έχει στόχο να εμποδίσει την ανεξέλεγκτη είσοδο Παλαιστινίων στο έδαφος του Ισραήλ. Η ολοκλήρωσή του αναμένεται περί τα τέλη του 2005.

Επιπλέον, αποφάσισε την οικοδόμηση νέων εβραϊκών οικισμών, προφανώς για τη μεταστέγαση των εποίκων που θα υποχρεωθούν να αποχωρήσουν από τη Λωρίδα της Γάζας, ακόμη και διά της βίας.

Ασφαλώς, η πολιτική του Σαρόν είχε και το αντίστοιχο κόστος, αφού καθ όλη τη διάρκεια του έτους σημειώθηκαν αρκετές επιθέσεις αυτοκτονίας στο Ισραήλ, λιγότερες πάντως σε σχέση με το 2003.

Η Παλαιστινιακή Αρχή δοκιμάστηκε ιδιαίτερα το 2004. Δεν ήταν μόνο ο θάνατος του Αραφάτ -αυτός ήταν απλώς η κορυφή του παγόβουνου- αφού το «στίγμα» των γεγονότων έδωσαν οι ενδοπαλαιστινιακές συγκρούσεις για τον έλεγχο της εξουσίας. Ο ίδιος ο Αραφάτ βρέθηκε στο επίκεντρο της διεθνούς αμφισβήτησης για το κατά πόσο μπορεί να επιβάλει λύση ειρήνης.

Ο πόλεμος μεταξύ των παλαιστινιακών παρατάξεων πέρασε σε νέα φάση εν όψει των εκλογών της 9ης Ιανουαρίου 2005 για την ηγεσία των Παλαιστινίων. Αλλωστε, ο ίδιος ο Αραφάτ δεν όρισε ποτέ διάδοχο…

Συνολικά, δέκα υποψήφιοι διεκδικούν την ψήφο των Παλαιστινίων. Αρχικά, όλα έδειχναν ότι τη «μάχη» θα έδιναν ο χαρισματικός αλλά έγκλειστος σε φυλακή του Ισραήλ, Μαρουάν Μπαργούτι, και ο Μαχμούντ Αμπάς.

Τελικά, ο Μαρουάν Μπαργκούτι αποφάσισε να αποσυρθεί και όλα δείχνουν ότι ο Μαχμούντ Αμπάς, τον οποίο στηρίζει η Φατάχ, θα είναι ο διάδοχος του Αραφάτ.

Η Χαμάς από την πλευρά της αποφάσισε να μποϊκοτάρει τις εκλογές, όπως και το 1996.

Αξίζει να σημειωθεί ότι από τα μέσα Δεκεμβρίου επαναλήφθηκαν και οι επιθέσεις Παλαιστίνιων εξτρεμιστών με θύματα ακόμα και Ισραηλινούς στρατιώτες.

Σε κάθε περίπτωση, οι κυοφορούμενες αλλαγές ενδέχεται να δημιουργήσουν νέο κλίμα, ώστε το Παλαιστινιακό να επανέλθει στο διπλωματικό προσκήνιο.

Α.Ρ.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ