36

Κάποια από τα μεγαλύτερα σπήλαια του κόσμου σκάφτηκαν από βακτήρια που μετατρέπουν τον ασβεστόλιθο σε γύψο, διαπίστωσαν έκπληκτοι Αμερικανοί γεωλόγοι.

Με τη διαδικασία αυτή σχηματίστηκαν τα περίφημα Σπήλαια του Κάρλσμπαντ στο Νέο Μεξικό καθώς και τα σπήλαια του Φραζάσι στην Ιταλία, αναφέρουν οι ερευνητές στην επιθεώρηση Geology.

Οι σπηλιές αυτές, εξηγεί τη Δευτέρα το Nature.com, ανήκουν στους λεγόμενους καρστικούς σχηματισμούς, στους οποίους υδατοδιαλυτά πετρώματα διαβρώνονται από το νερό και δημιουργούν μεγάλες κοιλότητες.

Ο ασβεστόλιθος, που αποτελείται από ανθρακικό ασβέστιο, διαλύεται συνήθως από το καρβονικό οξύ, που παράγεται από τη διάλυση διοξειδίου του άνθρακα σε νερό. Όμως στην περίπτωση των σπηλαίων που μελετήθηκαν, ο ασβεστόλιθος είχε σκαφτεί από ένα άλλο οξύ.

Πρόκειται για το θειικό οξύ, το οποίο μετατρέπει το ανθρακικό ασβέστιο σε θειικό ασβέστιο, δηλαδή σε γύψο, ο οποίος παρασύρεται εύκολα από το νερό. Μέχρι σήμερα οι γεωλόγοι πίστευαν ότι το θειικό οξύ προερχόταν από αέριο υδρόθειο που εκλύεται από υδροθερμικές πηγές και αντιδρά με το ατμοσφαιρικό οξυγόνο.

Όμως η Δρ Ανέτ Σάμερς Ένγκελ και οι συνεργάτες της στο Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Όστιν διαπίστωσαν ότι ελάχιστο από το υδρόθειο των πηγών της σπηλιάς διαφεύγει στον αέρα. Τα σπήλαια πρέπει να σχηματίστηκαν με άλλη διαδικασία, κατέληξαν.

Το υδρόθειο διαπιστώθηκε ότι καταναλώνεται από «χημειότροφα βακτήρια» που καλύπτουν το δάπεδο των σπηλιών. Τα μικρόβια αυτά τα οποία χρησιμοποιούν ως πηγές ενέργειας ανόργανες ενώσεις, αντί να καταναλώνουν οργανικές τροφές.

Τα βακτήρια μεταβολίζουν το υδρόθειο σε θειικό οξύ (βιτριόλι). Με την πάροδο του χρόνου, ο ασβεστολιθικός όγκος διαλύεται και σχηματίζει τεράστιες κοιλότητες.

Στην περίπτωση των Σπηλαίων του Κάρλσμπαντ, αναφέρουν οι γεωλόγοι, η διαδικασία αυτή συνεχίζεται εδώ και τουλάχιστον δέκα εκτομμύρια χρόνια.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ