Επιστήμονες δημιουργούν οστίτη ιστό από εμβρυονικά βλαστικά κύτταρα
Βρετανοί ερευνητές κατάφεραν να δημιουργήσουν στο εργαστήριο οστεοβλάστες, τα κύτταρα δηλαδή από τα οποία δημιουργούνται τα οστά. Αφαίρεσαν βλαστικά κύτταρα από έμβρυα ποντικών, και τα μετέφεραν σε κατάλληλο θρεπτικό μέσο, όπου διαφοροποιήθηκαν σε οστικά κύτταρα. Ιστός που παράγεται με αυτό τον τρόπο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την αντιμετώπιση καταγμάτων και την καταπολέμηση της οστεοπόρωσης.
Βρετανοί ερευνητές κατάφεραν να δημιουργήσουν στο εργαστήριο οστεοβλάστες, τα κύτταρα δηλαδή από τα οποία δημιουργούνται τα οστά. Αφαίρεσαν βλαστικά κύτταρα από έμβρυα ποντικών, και τα μετέφεραν σε κατάλληλο θρεπτικό μέσο, όπου διαφοροποιήθηκαν σε οστικά κύτταρα. Ιστός που παράγεται με αυτό τον τρόπο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την αντιμετώπιση καταγμάτων και την καταπολέμηση της οστεοπόρωσης.
Βλαστικά ονομάζονται τα κύτταρα που μπορούν να διαφοροποιηθούν και να δώσουν μία ποικιλία ιστών. Μέχρι τώρα οι ερευνητές τα έχουν χρησιμοποιήσει για να δημιουργήσουν νευρικά και μυϊκά κύτταρα, και τώρα -για πρώτη φορά- οστίτη ιστό. Βλαστικά κύτταρα υπάρχουν και στους ενήλικες, κυρίως στο μυελό των οστών, θεωρούνται όμως λιγότερο «ευέλικτα» από τα εμβρυονικά αντίστοιχά τους.
Οι ερευνητές από το Imperial College στο Λονδίνο, με επικεφαλής τον δρ. Λι Μπάτερι, αφαίρεσαν βλαστικά κύτταρα από έμβρυα ποντικών και τα μετέφεραν σε ένα ειδικό θρεπτικό μέσο, μέσα στο οποίο προσέθεσαν μία στεροειδή ορμόνη και μικρά τμήματα εμβρυϊκών οστών, προκειμένου να τα διεγείρουν προς σχηματισμό οστεοβλαστών.
Πράγματι, το 90% των κυττάρων μετατράπηκε σε οστεοβλάστες, ενώ στο τρυβλίο όπου αναπτύσσονταν παρέμεινε μικρός αριθμός βλαστικών, νευρικών και μυϊκών κυττάρων.
Οι οστεοβλάστες που παρήχθησαν με αυτό τον τρόπο μεταμοσχεύτηκαν στη συνέχεια με επιτυχία σε ποντίκια, προκειμένου να διαπιστωθεί η βιωσιμότητά τους σε ένα ζωντανό οργανισμό.
Οι Βρετανοί ερευνητές προς το παρόν δεν μπορούν να λάβουν βλαστικά κύτταρα από ανθρώπινα έμβρυα, ωστόσο η βρετανική κυβέρνηση έχει ανακοινώσει ότι σύντομα θα τροποποιήσει τη σχετική νομοθεσία, για να επιτρέψει τον κλωνισμό ανθρώπινων εμβρύων και την έρευνα σε αυτά.
Το βασικό πλεονέκτημα της μεθόδου είναι ότι μπορεί να οδηγήσει στην παραγωγή αυτομοσχευμάτων, δηλαδή οστίτη ιστού όμοιας γενετικής σύστασης με τον πάσχοντα, ώστε ο κίνδυνος απόρριψης του μοσχεύματος και η ανάγκη για ανοσοκαταστολή μετά τη θεραπεία να αποτρέπονται.
Η έρευνα ανακοινώθηκε στο επετειακό συνέδριο του Κέντρου Μηχανικής Ιστών του Imperial, και αναμένεται να δημοσιευτεί τον Ιανουάριο στο περιοδικό Tissue Engineering.
Ο Σπυρίδων Περεσιάδης (1854–1918) ήταν σημαντικός Έλληνας θεατρικός συγγραφέας της ύστερης περιόδου του 19ου αιώνα, γνωστός για την ικανότητά του να συνδυάζει την ηθογραφία με τον λυρισμό, όπως στο έργο «Ο Μαγεμένος Βοσκός».