Τα δίκτυα τρίτης γενιάς αναζητούν την εφαρμογή που θα τα κάνει δημοφιλή
Οι ειδικοί της κινητής τηλεφωνίας συγκεντρώθηκαν αυτή την εβδομάδα σε συνέδριο στο Χονγκ Κονγκ που διοργάνωσε η International Telecommunications Union, για να συζητήσουν ποια εφαρμογή θα μπορούσε να κάνει τα δίκτυα τρίτης γενιάς χρήσιμα και δημοφιλή στον απλό χρήστη. Από τη ζήτηση των νέων κινητών τηλεφώνων θα εξαρτηθεί αν οι μεγάλες εταιρείες του χώρου θα καλύψουν τα έξοδα που έχουν κάνει για τις άδειες και την ανάπτυξη των δικτύων.
Οι ειδικοί της κινητής τηλεφωνίας συγκεντρώθηκαν αυτή την εβδομάδα σε συνέδριο στο Χονγκ Κονγκ που διοργάνωσε η International Telecommunications Union, για να συζητήσουν ποια εφαρμογή θα μπορούσε να κάνει τα δίκτυα τρίτης γενιάς χρήσιμα και δημοφιλή στον απλό χρήστη. Από τη ζήτηση των νέων κινητών τηλεφώνων θα εξαρτηθεί αν οι μεγάλες εταιρείες του χώρου θα καλύψουν τα έξοδα που έχουν κάνει για τις άδειες και την ανάπτυξη των δικτύων.
Οι περισσότεροι αναλυτές πιστεύουν, πάντως, ότι δεν υπάρχει ακόμη η «killer application», παρά μια σειρά από υπηρεσίες που μπορεί να αποδειχθούν δημοφιλείς, όπως βίντεο, ηλεκτρονικό εμπόριο, παιχνίδια και οι λεγόμενες τοπικές υπηρεσίες.
Οι ειδικοί εκτιμούν ότι η επιτυχία των παρεχόμενων υπηρεσιών θα κριθεί από το περιεχόμενο, όπως ακριβώς συμβαίνει και με την τηλεόραση. Η κινητή τηλεφωνία τρίτης γενιάς δεν θα σημαίνει τίποτα για τον απλό χρήστη, εάν δεν βρει εφαρμογές που είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει, τόνισε ο Τακέσι Νατσούνο, από τη μεγάλη ιαπωνική εταιρεία NTT DoCoMo.
Όπως μετέδωσε το Techweb, οι εταιρείες που κατασκευάζουν τα δίκτυα χρειάζονται, επομένως, τη συνδρομή άλλων εταιρειών που μπορούν να παράσχουν περιεχόμενο και υπηρεσίες που θα συγκινούν τον απλό χρήστη.
Για την ώρα, το μόνο παράδειγμα επιτυχημένης αξιοποίησης των νέων δικτύων είναι το κινητό τηλέφωνο i-mode της NTT DoCoMo, με το οποίο ο χρήστης μπορεί να συνδεθεί με 1.300 περίπου ειδικά προετοιμασμένες ιστοσελίδες, με πλούσιο περιεχόμενο.
Ο Σπυρίδων Περεσιάδης (1854–1918) ήταν σημαντικός Έλληνας θεατρικός συγγραφέας της ύστερης περιόδου του 19ου αιώνα, γνωστός για την ικανότητά του να συνδυάζει την ηθογραφία με τον λυρισμό, όπως στο έργο «Ο Μαγεμένος Βοσκός».