Το υψόμετρο παίζει ρόλο στην ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή

Στους ανθρώπους που ζουν σε υψηλό υψόμετρο, όπου υπάρχει λιγότερο ηλιακό φως, καταγράφεται μεγαλύτερη συχνότητα της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής, σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου του Μπινγκχαμτον που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο Journal of Obsessive-Compulsive and Related Disorders.

Ερευνητές με επικεφαλής την καθηγήτρια Ψυχολογίας Μερεντιθ Κολς αναζήτησαν και ανέλυσαν πολλές μελέτες που είχαν εστιάσει στην συχνότητα της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής σε συγκεκριμένες περιοχές και οποίες περιείχαν στοιχεία για το υψόμετρο της εκάστοτε τοποθεσίας.

Τα άτομα με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή συνήθως αναφέρουν δυσκολία στο να κοιμηθούν μέχρι όσο επιθυμούν και τελικά πολλές φορές κοιμούνται ως πολύ αργά για να αντισταθμίσουν τις ώρες που έχουν χάσει, υιοθετώντας ένα πρότυπο ύπνου-αφύπνισης που επηρεάζει αρνητικά τη συμπτωματολογία τους.

«Αυτό το πρότυπο ύπνου-αφύπνισης, του κοιμάμαι αργά και ξυπνάω αργά, μπορεί να μειώσει την έκθεση στο φως του ήλιο και επομένως να συντελέσει σε αποσυντονισμό του βιολογικού ρολογιού με τον κύκλο ημέρας-νύχτας. Τα άτομα πουν ζουν σε περιοχές με λιγότερο ήλιο έχουν λιγότερες ευκαιρίες συγχρονισμού του κιρκαδιανού ρυθμού τους με τον κύκλο ημέρας-νύχτας, με αποτέλεσμα να αυξάνονται τα συμπτώματα της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής», εξηγεί η Δρ Κολς.

Μάλιστα όσο υψηλότερο το υψόμετρο τόσο συχνότερος ο αποσυντονισμός του βιολογικού ρολογιού από τον φυσικό κύκλο ημέρας-νύχτας και αυτό θέτει ευθύς εξ αρχής τα άτομα πουν σε τέτοια μέση σε αυξημένο κίνδυνο εκδήλωσης αλλά και επιδείνωσης της εν λόγω ψυχικής διαταραχής.

Οι ερευνητές σκοπεύουν να συνεχίσουν την έρευνα με στόχο να μελετήσουν πως η έκθεση στο πρωινό ηλιακό φως μπορεί να συμβάλλει στην ανάπτυξη νέων θεραπειών για τα άτομα με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή.