Στο πρόσφατο παρελθόν της η ελληνική τηλεόραση είχε αναπτύξει ένα θερμό φλερτ με τη μόδα. Τα κανάλια παρουσίαζαν διαφορετικές εκπομπές γύρω από τον τρόπο που ντύνεται το σώμα. Σε αυτές τις παραγωγές – που μάλιστα έγιναν και εντός μνημονιακής λιτότητας συνοδευόμενης από ενοχικά συμπλέγματα για την ενασχόληση με το περιττό -, υπήρχε ενδιαφέρον για τους δημιουργούς και την προβολή της δουλειάς τους ως μια απόπειρα αρχειακής καταγραφής ενός φαινόμενου που ήδη αφορούσε το νεανικό κοινό.

Παράλληλα κάποιες εκπομπές έκαναν στροφή στην ήπια ψυχαγωγική κατεύθυνση διαμορφώνοντας έναν άξονα γύρω από το σώμα που πειραματίζεται μέσα από διαφορετικές αναμείξεις τάσεων. Χρήσιμες και αυτές οι παρουσιάσεις πειραματισμών ως πρωταρχικό στάδιο στη συγκρότηση της εικόνας του εαυτού κατά την έξοδό του από την εφηβεία οδεύοντας προς την ενηλικίωση.

Και πάλι τότε η τηλεοπτική παρουσίαση της μόδας ακολουθούσε και ενημέρωνε τη ζωηρή νεανική ανησυχία που μέσα στην έξαρση του μαζικού φαινομένου έβρισκε σημεία ενδιαφέροντος για να αποτολμήσει την αναζήτηση ακόμη και κάποιας επαγγελματικής προοπτικής. Δέκα χρόνια αργότερα και στο άνοιγμα της κοινωνίας ύστερα από δύο καραντίνες λόγω COVID, η σχέση της ελληνικής τηλεόρασης με τη μόδα μεταλλάχθηκε σε σαδομαζοχιστική συμπεριφορά. Η οθόνη επέβαλε στους θεατές τον νόμο της ρωμαϊκής αρένας εντός των reality shows.

Η κοινωνία του θεάματος αναζητεί λαίμαργα την αυτοπροβολή και η σημασία του ρούχου πάνω στο σώμα με τις παραπλήσιες κοινωνιολογικές ερμηνείες του υποχώρησε. Οι ειδήμονες-μέλη επιτροπών άλλαξαν βάρδια με τις περσόνες που προκαλούν βαβούρα και σηκώνουν θύελλες μέσα στις ομάδες των παικτών. Το σύνθημα για να ξεχωρίσει ο «σημαντικότερος/η» στην αγέλη του ριάλιτι περιβάλλοντος δεν είναι η σχέση του με τη ρευστή κίνηση του σώματος που αναδεικνύει την κομψότητα (άλλη χαμένη αξία κι αυτή). Είναι η αντοχή του στον εξευτελισμό μέσω της λεκτικής εξόντωσης του άλλου.

Κοινώς «βρίζετε για να κάνετε στυλ» λέει η τελευταία λέξη της μόδας. Οσο για το ντυμένο (όπως όπως) σώμα, να λείπουν τα σχόλια. Στα ριάλιτι της μόδας δεν υπάρχουν μοντέλα. Παγόνια και διάνοι κυκλοφορούν με έφεση στην ποταπότητα και τη μοχθηρία. Ισως είναι κι αυτά μια κάποια λύση.