Πρώτες πρωινές ώρες το «αφτεράδικο» μπαράκι στον αθηναϊκό πεζόδρομο ζει ξανά, μετά από καιρό, στιγμές προ Covid. Δύο εικόνες εξακολουθούν να θυμίζουν αμυδρά το πανδημικό περιβάλλον: τα αραιά τοποθετημένα τραπεζάκια έξω, παρότι η συνεπής διάταξη, από μία ώρα και μετά, αρχίσει να κρύβεται από δεκάδες όρθιους καθώς και οι μάσκες, παρότι κρέμονται σε μπράτσα και αγκώνες ελάχιστων θαμώνων. Την πανδημία θυμίζουν επίσης οι σύντομοι διάλογοι της «Ελευθερίας» στις παρέες («το ‘κανες; – έχω την Τετάρτη τη δεύτερη δόση», «φίλε, ψήθηκα στον πυρετό – μπα, εγώ δεν κατάλαβα πολλά» κ.ο.κ.), καθώς και οι σποραδικές προτροπές του μπάρμαν προς τους ανυπόμονους διψασμένους, που σπεύδουν για απευθείας… ανεφοδιασμό: «Να αραιώνουμε παιδιά, πάμε σιγά – σιγά προς τα έξω, έρχονται και οι μπυρίτσες σας…».

Ηταν το πρώτο σαββατόβραδο χωρίς απαγόρευση κυκλοφορίας, άρα με τους ξενύχτηδες νομίμως στο στέκι τους. Ηταν το προτελευταίο προτού το περιβάλλον αλλάξει εκ νέου – πολύ ή λίγο, θα φανεί στην πράξη – με σαββατόβραδα και καθημερινές για εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους σε «αμιγείς» και «μεικτούς» χώρους. Η πολιτική κόντρα είναι γνωστή, συνεχίζεται και προφανώς δεν προκαλεί έκπληξη. «Επενδύετε στον πιο βαθύ διχασμό του κόσμου, δημιουργείτε μπάχαλο» λέει η μία πλευρά. «Κύριοι, έχετε να μας προτείνετε κάτι άλλο; Περιορισμοί θα υπάρχουν μόνο για τους ανεμβολίαστους» επιμένει η άλλη. Αυτή η πλευρά, η κυβερνητική, αφήνει στην άκρη μία ενδεχόμενη οριζόντια λύση αποκλεισμού των ανεμβολίαστων από κλειστούς χώρους. Προς το παρόν τουλάχιστον, την απορρίπτει. Είναι στο όριο – λέει – της συνταγματικότητας. Εξού και ο δισταγμός.

Τι μένει; Μένει να αποδειχθεί η επιτυχία ή μη του επικείμενου συστήματος, το αν δηλαδή θα σπάσει ή όχι το τείχος απροθυμίας που συγκρατεί τα εμβολιαστικά ποσοστά. Μένει να φανεί εάν η αγορά καταφέρει να (αυτο)ρυθμιστεί. Και μένει να εξεταστούν τα επόμενα βήματα στην περίπτωση αποτυχίας του σχεδίου, το οποίο, ας μη γελιόμαστε, αυτό που απαιτεί κυρίως είναι ένας υψηλός βαθμός… συστράτευσης επιχειρηματιών και πελατών. Κοινώς, θα φανεί εάν θα απαιτηθούν και άλλα στάδια ενδεχομένως με λιγότερους δισταγμούς ώστε να μην «καούν» τελικά τα σαββατόβραδα.