Σε άρθρο που δημοσιεύτηκε σήμερα στην ενότητα «Γλώσσα & Λογοτεχνία» του in.gr αναφέρονται τα ακόλουθα:

Κατά τον Αισχύλο, η συντριβή της περσικής βασιλικής δύναμης απορρέει από θεϊκή απόφαση και συνιστά τίσιν (τιμωρία) της Ύβρεως (αλαζονεία της εξουσίας και κατάχρησή της).

Ακολουθούν λιγοστά αποσπάσματα από κείμενα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας αναφορικά με την αρχαιοελληνική αντίληψη για την ύβριν:

Ο Δίας απεχθάνεται τα λόγια τα παχιά

του κομπασμού·κι ως τους είδε

χείμαρρος να ξεχύνονται

βροντοχτυπώντας υπερόπτες τα φλουριά τους,

αστροπελέκι ρίχνει σύρριζα,

καθώς στις ντάπιες όρμαγε

τη νίκη ν’ αλαλάξει.

(Σοφοκλής, Αντιγόνη 127-133)

Αυθάδεια η χόρταση γεννά, πολλά σαν πέσουν πλούτη

σ’ ανθρώπους που δεν έχουνε το νου τους μετρημένο.

(Σόλωνας, απόσπ. 6, 3-4, μτφ. Γ. Κοτζιούλας)

Ο κόρος γεννά την ύβρη, όταν πλουτίζει άνθρωπος με ταπεινή καταγωγή και νου φυρό.

(Θέογνης, 153-154)

Οι συνειρμοί δικοί σας…