Η αμερικανική πολιτική αποστρέφεται τις δυναστείες. Στη θεωρία αντιβαίνουν στη σύλληψή της ως ανοιχτής σε όλους διαδικασίας που επιτρέπει στον κάθε πολίτη να δοκιμαστεί σε ποικίλες ακολουθίες αξιωμάτων, να καταστεί γνωστός και να εκλεγεί χωρίς τη μεσολάβηση διεφθαρμένων μηχανισμών κληρονομικής διαδοχής. Στην πράξη, οι μηχανισμοί υπήρξαν η θεμελιώδης βάση του κομματικού συστήματος σε ολόκληρο τον 19ο αιώνα και κληροδότησαν στο παρόν τη συνήθη πρακτική βουλευτών και γερουσιαστών, σε τοπικό και ομοσπονδιακό επίπεδο, να προωθούν τέκνα ή άλλα μέλη της οικογένειάς τους ώστε να καρπωθούν την πολιτική τους πελατεία. Εστω κι έτσι όμως, οι πραγματικοί πατρίκιοι των Ηνωμένων Πολιτειών δεν είναι πολλοί. Τέσσερις γενιές Ρεπουμπλικανών Μπους ανταγωνίζονται τρεις γενιές Δημοκρατικών Κένεντι – αλλά ο όρος «δυναστεία» χαρακτηρίζει ουσιαστικά στους τελευταίους. Η οικογένεια Μπους, παρά την πιο «αριστοκρατική» της καταγωγή, δεν απέκτησε ποτέ τον μύθο της άλλης, ίσως γιατί δεν αναγκάστηκε να βιώσει τους θριάμβους και τις τραγωδίες της. Στοιχεία για τον αναστοχασμό ακριβώς αυτού του μύθου δίνει η πρόσφατη πρωτοβουλία της Προεδρικής Βιβλιοθήκης Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι να ψηφιοποιήσει και να καταστήσει ελεύθερα προσβάσιμες στον δικτυακό της τόπο 1.700 οικογενειακές φωτογραφίες των Κένεντι.

Διαβάστε περισσότερα εδώ

Headlines