Τις ενδείξεις τις είχαμε. Από πολύ παλιά. Χαραγμένες σε σπηλιές, σε πίνακες, σε γκραφίτι, στη συλλογική μας καταγραφή.

Οι τελευταίες ημέρες μάς έφεραν αποδείξεις. Που δύσκολα ξεχνιούνται. Ηταν στα βίντεο από τους ανθρώπους μέσα στο νερό στο Κόκκινο Λιμανάκι ή λίγο πιο πέρα πάνω στα βράχια, που μόλις είχαν γλιτώσει τη φωτιά και προσπαθούσαν να αναπνεύσουν.

Δυο δυο, τρεις τρεις ή και περισσότεροι σε μικρές ομάδες. Η ζωή στα απολύτως απαραίτητα: μικρές ανάσες. Εισπνοή – εκπνοή. Απλό, μα τόσο μεγαλειώδες εκείνες τις στιγμές. Ενα πράγμα ξεχωρίζει στα βίντεο κάτω από τους πυκνούς καπνούς – άνθρωποι σε αγκαλιές. Μέσα σε μια απόκοσμη σιωπή.

Η γιαγιά με το εγγόνι, οι σύντροφοι, η μητέρα με το παιδί, οι φίλοι, ακόμα και οι άγνωστοι. Σε αγκαλιές.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ

Headlines