Διαμαρτυρόμαστε όποτε κλείνει το κέντρο της Αθήνας για να περάσει κάποιος πολιτικός. Αυτό που μπορεί να συμβαίνει και σε άλλες πρωτεύουσες της Ευρώπης, όταν ας πούμε βρίσκεται σε εξέλιξη μια επίσημη επίσκεψη, και να περάσει πιθανώς απαρατήρητο, σε εμάς γίνεται ένας επιπλέον παράγοντας άγχους και εκνευρισμού.

Δεν είναι περίεργο, ούτε παράλογο: Σε μια πόλη τόσο επιβαρημένη, και το λίγο παραπάνω, η ελάχιστη ακόμα επιβάρυνση μοιάζει αφόρητη.

Όμως, δεν είναι μόνο οι υψηλοί προσκεκλημένοι της διεθνούς πολιτικής σκηνής που μπορεί να κάνουν (εν αγνοία τους) τα νεύρα μας τσατάλια. Σήμερα, Δευτέρα 16 Ιουλίου, μετά τις 18.00 θα είναι, διαβάζω, κλειστή για τα οχήματα η περιοχή γύρω από το Καλλιμάρμαρο Στάδιο, όπου εμφανίζονται οι «Scorpions».

Οι κυκλοφοριακές ρυθμίσεις θα διαρκέσουν ως το τέλος της συναυλίας.

Αναρωτιέμαι, δεν είναι αυτό ένα πολύ κεντρικό σημείο της πόλης, για να κλείνει για μία συναυλία;  Πόσοι άνθρωποι θα ταλαιπωρηθούν πάλι, για να διασκεδάσουν κάποιοι άλλοι; Και γιατί πρέπει, στην καταταλαιπωρημένη Αθήνα, πάντα η «γιορτή» των μισών να δημιουργεί πρόβλημα στους υπόλοιπους;

Αν δεν είχα ζήσει τόσα μποτιλιαρίσματα, και τόσες διακοπές και εκτροπές της κυκλοφορίας για έναν σωρό λόγους, από εντελώς σημαντικούς ως εντελώς ασήμαντους, δεν θα έβλεπα το γεγονός (μόνο) από την αρνητική πλευρά του.

Όμως, τώρα, διασχίζοντας καθημερινά μια Αθήνα που βράζει και ζέχνει, ομολογώ πως διαβάζοντας για τις αποψινές κυκλοφορίες ρυθμίσεις το πρώτο που σκέφτηκα ήταν, «μόνο οι “Scorpions” μας έλειπαν». (Εντάξει, τον είπα τον πόνο μου. Αν ανήκετε σε εκείνους που θα πάνε απόψε στο Καλλιμάρμαρο, μην μου δίνετε σημασία, και καλή διασκέδαση!).