Οσες φορές και αν έχω επισκεφθεί το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο (και είναι πολλές), εντυπωσιάζομαι σαν να είναι η πρώτη φορά. Με το που ξεκινώ την περιήγηση από την αίθουσα με τη Συλλογή των Προϊστορικών Αρχαιοτήτων κάνω πάντα την ίδια σκέψη: Τέτοια συλλογή δεν έχω δει ποτέ στη ζωή μου σε κανένα από τα μεγάλα (και πιθανώς πιο διάσημα από το δικό μας) μουσεία της Ευρώπης και της Αμερικής.

Ο αριθμός και η ποιότητα των εκθεμάτων το κάνουν μοναδικό σε όλο τον κόσμο _ τι κρίμα που δεν είναι και καλύτερα παρουσιασμένα… Μου αρέσει να τα βλέπω και να τα ξαναβλέπω αυτά τα εκθέματα, όπως μου αρέσει να παρατηρώ τον θαυμασμό και την έκπληξη στα μάτια των ξένων επισκεπτών που ενίοτε σχεδόν αιφνιδιάζονται από την ποιότητα της συλλογής.

Αυτή την περίοδο έχουμε έναν επιπλέον λόγο να είμαστε υπερήφανοι για το μουσείο μας: Πρόκειται για την περιοδική έκθεση «Οι αμέτρητες όψεις του Ωραίου» που φιλοξενείται στις αίθουσές του, και που είναι μια από τις πιο όμορφες και ενδιαφέρουσες εκθέσεις που έχω δει τα τελευταία χρόνια.

Ο θεατρικός τρόπος παρουσίασης και η αφοπλιστική ομορφιά των εκθεμάτων (όλα από τις συλλογές του Μουσείου) δημιουργούν ένα περιβάλλον υψηλής αισθητικής που εκτός από θαυμασμό δημιουργεί στον επισκέπτη συγκίνηση. Τη συγκίνηση που μόνο η αγνή ομορφιά (αυτό είναι εξάλλου το θέμα της έκθεσης) μπορεί να σου δώσει.

Μην χάσετε τις «Αμέτρητες όψεις του Ωραίου», και με την ευκαιρία, περάστε για άλλη μια φορά από τις υπόλοιπες αίθουσες με τις μόνιμες συλλογές όσοι έχετε πολλά χρόνια να το επισκεφθείτε. Σε μια Αθήνα θλιβερή και υποβαθμισμένη, το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, παρά τα προβλήματά του, λειτουργεί παρηγορητικά. Σου θυμίζει τι σημαίνει να είσαι υπερήφανος για την πατρίδα σου.