Η εσωκομματική αναταραχή των τελευταίων ημερών στο κυβερνών κόμμα αναδεικνύει ένα βασικό πρόβλημα για τον Αλέξη Τσίπρα που δεν το έχουν υπολογίσει ιδιαίτερα στο Μέγαρο Μαξίμου.

Ειδικά το νομοσχέδιο για την υιοθεσία παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια δοκιμάζει την κοινοβουλευτική συνοχή του ΣΥΡΙΖΑ και φέρνει στο επίκεντρο διαφωνίες μεταξύ βουλευτών για ένα ζήτημα που αφορά τον αξιακό κώδικα.

Οι περισσότεροι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που αντιδρούν, προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ και αποκαλούνται «πασοκογενείς» που έχουν σοβαρές ενστάσεις στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο, φέρνοντάς τους αντιμέτωπους με το παραδοσιακό σύστημα του κυβερνώντος κόμματος.

Είναι σαφές ότι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν κοινή ιδεολογική καταγωγή, ενώ πάρα πολλοί δεν γνωρίζουν τις ταυτοτικές και προγραμματικές θέσεις του χώρου που τους φιλοξενεί πολιτικά εδώ τα τελευταία χρόνια, ενώ είναι σαφές ότι πάρα πολλές δεν τις ενστερνίζονται.

Αυτό δεν συμβαίνει όμως μόνο με τους βουλευτές, αλλά ακόμα και με το εκλογικό σώμα που στήριξε και εν πολλοίς τον στηρίζει και σήμερα και προέρχεται από το χώρο του ΠΑΣΟΚ το οποίο και ψήφισε πάρα πολλές φορές από το 1974.

Το γεγονός ότι συμπορεύτηκαν με το ΣΥΡΙΖΑ τα τελευταία χρόνια δεν σημαίνει ότι αποδέχονται τις θέσεις του κόμματος σε μια σειρά κρίσιμων πεδίων. Το μεγάλο θέμα όμως είναι ότι αυτές οι διαφορές είναι πολύ σημαντικές και δεν είχαν αναδειχθεί τα μνημονιακά χρόνια, καθώς ο κύριος λόγος συμπόρευσης ήταν το δίπολο «μνημόνιο – αντιμνημόνιο».

Αυτός ο διαχωρισμός τελειώνει και τυπικά στους τέσσερις μήνες με την ολοκλήρωση του τρίτου μνημονίου. Από εκείνο το σημείο και μετά επί της ουσίας θα ανοίξει η συζήτηση για το τι κόμμα θα μετεξελιχθεί ο ΣΥΡΙΖΑ και εάν και πότε και σε ποια βάση θα γίνει το καταστατικό συνέδριο που έχει εξαγγελθεί, αλλά οι σχετικές διαδικασίες έχουν παγώσει.

Αυτό που παρατηρείται στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ είναι εσχάτως δυσανεξία για τους πασοκογενείς. Εκπέμπεται από πολλές πλευρές αρνητισμός, επιφυλακτικότητα και καχυποψία για τον μελλοντικό ρόλο των πασοκογενών.

Πολλοί στο κυβερνών κόμμα, ακόμα και ηγετικά του στελέχη, αγνοούν ότι χωρίς τα πασοκογενή στελέχη και τους άλλοτε ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα έβλεπε εξουσία και πολύ περισσότερο δεν θα εκτοξευόταν από τα μικρά ποσοστά του.

Σε μια χρονική στιγμή που από το Μέγαρο Μαξίμου εκπέμπονται μηνύματα και το λέει και ο Αλ. Τσίπρας ότι θέλει να συγκροτηθεί ένα μέτωπο προοδευτικών δυνάμεων με κύριο κορμό το ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχουν σύντροφοί του που δεν επιθυμούν ούτε την ελάχιστη πολιτική παραχώρηση στους πασοκογενείς.

Ακόμα και στην τοπική αυτοδιοίκηση, όπου είναι πρωτίστως πεδίο συνεννόησης, συγκλίσεων και συνθέσεων, πάρα πολλοί στο ΣΥΡΙΖΑ είναι στη λογική «απεταξάμην τους πασοκογενείς». Είναι χαρακτηριστική η πληροφορία ότι το μεγάλο κομμάτι της εσωκομματικής τάσης των «53+» θέτει βέτο στην στήριξη πασοκογενών στελεχών στις αυτοδιοικητικές εκλογές, αιφνιδιάζοντας το Μέγαρο Μαξίμου.

Την ίδια στιγμή, αυξάνονται τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που δείχνουν το…δρόμο σε πασοκογενή στελέχη, με επίκεντρο τις διαφωνίες σε ζητήματα που αφορούν τον αξιακό κώδικα.

Εάν κάποιοι στο ΣΥΡΙΖΑ επιμείνουν στη γραμμή «μονά – ζυγά» δικά τους, αυτό αναμένεται να προκαλέσει μελλοντικά εκρήξεις και να δημιουργήσει άλλα δεδομένα. Και αυτό διότι χωρίς τους πασοκογενείς –βουλευτές και στελέχη- δεν θα ερχόταν οι εκλογικές νίκες Ιανουαρίου και του Σεπτεμβρίου 2015 για τον ΣΥΡΙΖΑ.