Αυτόπτης μάρτυρας της κατάντιας του άλσους στο Πεδίον του Αρεως, θαυμάζω για το σθένος τους εκείνους που εξακολουθούν να αντιδρούν. Επειδή έχουν απέναντί τους τούς διακινητές ναρκωτικών που θεωρούν το πάρκο μαγαζάκι τους.

Αλλά και επειδή αντιμετωπίζουν ένα κράτος τόσο εχθρικό μέσα από την εκκωφαντική αδιαφορία του, που θα μπορούσε να λυγίσει και τον πιο δυναμικό διεκδικητή όχι κάποιας μεγάλης ιδέας, αλλά του δικαιώματος του πολίτη σε μία αξιοπρεπή καθημερινότητα. Ενός κράτους που για άλλη μια φορά αποστρέφει το βλέμμα από το πρόβλημα ναρκωτικά και στήνει μέσα στο πάρκο το πασχαλινό παζάρι «Αυγουλοχώρα». Ελεος!

Εκείνοι λοιπόν που επιμένουν να διαμαρτύρονται, καλούν τώρα (μετά τη συγκέντρωση που είχε γίνει στις 11 Μαρτίου μπροστά στο κλειστό εδώ και μία δεκαετία «Green Park») σε ημερίδα για τα ναρκωτικά: Την Κυριακή 1η Απριλίου, στις 11.00, στο χώρο του κλειστού γηπέδου μπάσκετ που παραχωρεί ο Πανελλήνιος Γ.Σ. (είσοδος από την οδό Ευελπίδων), μετά την άρνηση της Περιφέρειας Αττικής να παραχωρήσει το ανακαινισμένο αλλά διπλοκλειδωμένο ιστορικό αναψυκτήριο. Ας μην τους αφήσουμε μόνους.

Εχω βρεθεί σε παρόμοιες συγκεντρώσεις, για να σοκαριστώ από τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν οι υπεύθυνοι τους πολίτες: Αγνοώντας τους, σνομπάροντας τους, ακόμα και βγάζοντάς τους τρελούς που δεν καταλαβαίνουν τη δουλειά που γίνεται. Δηλαδή που… δεν γίνεται. Πασαλείμματα κάνουν, την ώρα που όσοι μένουμε στην περιοχή τη βλέπουμε να μετατρέπεται σε τεκέ.

Γι΄ αυτό, όχι μόνο για τη σωτηρία ενός πάρκου, αλλά και για την αξιοπρέπεια όλων, πρέπει να ενώσουμε τις φωνές μας με τους λίγους που αγωνίζονται. Για ένα Πεδίον του Αρεως που θα ξαναγίνει, από προθάλαμος νεκροταφείου των εξαρτημένων από τις ουσίες, χώρος παιχνιδιού για τα παιδιά.

in.gr