Η πάλαι ποτέ κραταιά κεντροαριστερά είναι σε φάση βαθιάς κρίσης και ενώ είχαν προηγηθεί έντονες διεργασίες σε πολλά επίπεδα.

Σε μια χρονική στιγμή που ο νέος διπολισμός, ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ, είναι εδραιωμένος, πολλοί στο χώρο της κεντροαριστεράς δείχνουν να μην κατανοούν τι συμβαίνει. Πώς να εξηγήσει κανείς τα όσα διαδραματίζονται τα τελευταία εικοσιτετράωρο με φόντο το ιδρυτικό συνέδριο του Κινήματος Αλλαγής.

Μια πολύ αρνητική κατάσταση που ίσως δικαιολογούνταν άλλη εποχή, όταν το ΠΑΣΟΚ ήταν παντοδύναμο και είχε την πολυτέλεια των εμφυλίων, των συγκρούσεων και των αντιπαραθέσεων.

Σε μια εποχή που η κεντροαριστερά, με βασικό πυλώνα το ΠΑΣΟΚ, αναζητά πυξίδα για τα αχαρτογράφητα πολιτικά νερά της νέας εποχής, κυριαρχούν αψιμαχίες, διαξιφισμοί και συγκρούσεις. Παλαιά αρρώστια, οι εμφύλιοι στην κεντροαριστερά.

Με μια όμως μεγάλη διαφορά: τότε είχαν ιδεολογικό υπόβαθρο, ενώ τον τόνο έδιναν κορυφαία πρόσωπα που είχαν ιδιαίτερο πολιτικό βάρος.

Το ΠΑΣΟΚ στα πέτρινα χρόνια του μνημονίου έφθασε στα όρια της διάλυσής του. Η παράταξη εδώ και καιρό προσπαθεί να ανασυγκροτηθεί και να ξαναστήσει «γέφυρες» με πρόσωπα, συλλογικότητες και φορείς που το στήριζαν κατά τη διάρκεια της μεταπολίτευσης.

Το μνημόνιο επέδρασε καταλυτικά και πολλοί είχαν βρεθεί στο ΣΥΡΙΖΑ και μέχρι πρόσφατα καταγραφόταν τάσεις επιστροφής ψηφοφόρων. Εσχάτως εμφανίστηκαν οι παλιές αρρώστιες της παράταξης.

Κάποιοι φαίνεται ότι δεν κατανοούν ότι οι πολίτες αδιαφορούν για τις ενδοκομματικές ίντριγκες και τη μάχη για τα κομματικά φέουδα. Πολλοί βάζουν τα χέρια τους και βγάζουν τα μάτια τους, ενώ με τις ενέργειές τους απαξιώνουν όλο και περισσότερο την δημοκρατική παράταξη.

Αντί να καθίσουν όλοι και να συνεννοηθούν, χωρίς τάσεις ηγεμονισμού, ώστε να καταστεί και πάλι η κεντροαριστερά δυναμικός πόλος στην πολιτική ζωή του τόπου, κυριαρχούν οι σκιαμαχίες και άγονες μάχες.

Δυστυχώς με βάση όσα καταγράφονται, αναπαράγονται τα κακά του παρελθόντος. Ας συνετιστούν όλοι πριν είναι πολύ αργά για να μην επιβεβαιωθεί η ρήση «κακό χωριό τα λίγα σπίτια». Εξάλλου τα πάντα αλλάζουν και η ανασύνθεση του πολιτικού χάρτη είναι προ των πυλών και ως εκ τούτου ο χώρος θα έχει κεντρικό ρόλο.

Αρκεί να το κατανοήσουν οι βασικοί παίκτες και να αφήσουν στην άκρη την παρασκηνιακή αναμέτρηση των ενδοπαραταξιακών μηχανισμών.

in.gr