Λονδίνο: Αμερικανοί επιστήμονες πιστεύουν ότι δυο αλληλοεπιδρώντες πρωτεΐνες ίσως είναι το κλειδί στην διακοπή της εξάπλωσης του καρκίνου του μαστού, σύμφωνα με άρθρο που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Cancer Cell.
Λονδίνο: Αμερικανοί επιστήμονες πιστεύουν ότι δυο αλληλοεπιδρώντες πρωτεΐνες ίσως είναι το κλειδί στην διακοπή της εξάπλωσης του καρκίνου του μαστού, σύμφωνα με άρθρο που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Cancer Cell.
Πρόκειται για τις πρωτεΐνες Pak1 και DLC1, οι οποίες συνεργαζόμενες προάγουν την επιβίωση και την εξάπλωση της νόσου.
Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Τέξας με επικεφαλής τον Δρ Ράκες Κουμαρ, υποστηρίζουν ότι η στόχευση μιας εκ των δυο πρωτεϊνών ίσως είναι αρκετή για να οδηγήσει τα καρκινικά κύτταρα στην «αυτοκαταστροφή» τους.
Η Pak1 προκαλεί μια μικρή χημική αλλαγή στην DLC1, τροποποιημένη μορφή της οποίας φαίνεται ότι σαμποτάρει τον μηχανισμό επικοινωνίας εντός των κυττάρων οδηγώντας τα σε αυτοκτονία.
Αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας είναι τα μαζικά κύτταρα να καταφέρνουν να επιβιώνουν, να πολλαπλασιάζονται και να εξαπλώνονται. Η απώλεια της ικανότητας ανταπόκρισης στον μηχανισμό επικοινωνίας των κυττάρων που πεθαίνουν είναι ένα μοναδικό χαρακτηριστικό του καρκίνου.
Για να αποδείξουν τους ισχυρισμούς τους, οι ερευνητές μελέτησαν δείγματα όγκων από 60 ασθενείς και διαπίστωσαν ότι τα 54 δείγματα περιείχαν αυξημένα επίπεδα της πρωτεΐνης DLC1.
Ωστόσο, πιο διεξοδική ανάλυση έδειξε ότι πέντε στα έξι δείγματα περιείχαν μια μορφή της DLC1, η οποία είχε χάσει την ικανότητά της να ωθεί τα κύτταρα σε αυτοκτονία.
Επιπλέον, σε πειραματόζωα γενετικά τροποποιημένα ώστε να υπερπαράγουν την DLC1, διαπιστώθηκε ότι τα κύτταρα κινούνταν ταχύτερα του φυσιολογικού, αναπαράγονταν γρηγορότερα και αναπτύσσονταν χωρίς φυσιολογική επαφή κύτταρο με κύτταρο.
Με δηλώσεις του στο BBC ο Δρ Κουμαρ επεσήμανε ότι «η διαπίστωση αυτή ίσως μας βοηθήσει να αναπτύξουμε ένα μικρό μόριο, υπό τη μορφή φαρμάκου, που θα αναστέλλει την ανάμειξη της πρωτεΐνης στη διαδικασία μεταμόρφωσης. Ωστόσο, χρειάζεται περισσότερη μελέτη, ώστε να κατανοήσουμε πλήρως πως η υπερπαραγωγή της DLC1 συμβάλλει στην ανάπτυξη του καρκίνου του μαστού».