36

Οι πλαγιές των ψηλών βουνών της Αφροδίτης ίσως καλύπτονται από μια λεπτή «πάχνη» μολύβδου και άλλων βαρέων μετάλλων, δείχνει ανάλυση της επιφάνειας του πλανήτη με δορυφορικό ραντάρ.

Οι ερευνητές εικάζουν ότι τα μέταλλα λιώνουν και εξαερώνονται στα χαμηλά υψόμετρα, όπου η θερμοκρασία είναι εξαιρετικά υψηλή, αλλά συμπυκνώνονται και στεροποιούνται όταν ανέλθουν σε περιοχές υψηλού υψομέτρου. Ως αποτέλεσμα, οι πλαγιές των βουνών καλύπτονται από ένα λεπτό, γυαλιστερό στρώμα μολύβδου και βισμουθίου.

Δεδομένου ότι η μέση επιφανειακή θερμοκρασία στην Αφροδίτη είναι 467 βαθμοί Κελσίου, κανένα σκάφος δεν μπορεί να προσεδαφιστεί για να μελετήσει τη γεωλογία της. Ο μόνος τρόπος που έχουν οι ερευνητές να δουν χαρακτηριστικά της επιφάνειας είναι να χρησιμοποιήσουν δεδομένα από ραντάρ.

Παλαιότερες αναλύσεις αυτού του είδους είχαν αποκαλύψει ότι πολλές περιοχές υψηλού υψομέτρου καλύπτονταν από υλικό που ανακλούσε έντονα την ακτινοβολία των ραντάρ. Όπως αναφέρει το BBC, για το φαινόμενο είχαν προταθεί πολλές εξηγήσεις, μία από τις οποίες ήταν ότι το γυαλιστερό κάλυμμα αποτελούνταν από βαρέα μέταλλα, συγκεκριμένα από τελλούριο.

Η νέα έρευνα, ωστόσο, δείχνει ότι το μυστηριώδες υλικό είναι ένα μίγμα μολύβδου και βισμούθιου και όχι τελλούριο. Η Λόρα Σάφερ και οι συνεργάτες της στο Πανεπιστήμιο Washington του Σεντ Λιούις κατέληξαν σε αυτό το συμπέρασμα αφότου αναζήτησαν ενδείξεις για 660 υλικά που περιέχουν μέταλλα.

Αν ήταν δυνατόν να αναλυθεί η μεταλλική «πάχνη» της Αφροδίτης, ώστε να προσδιοριστεί η αναλογία ισοτόπων μολύβδου, οι ερευνητές θα είχαν τη δυνατότητα να υπολογίσουν με μεγαλύτερη ακρίβεια την ηλικία του πλανήτη.

Η έρευνα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Icarus.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ