Τεστ ταχείας ανίχνευσης του ecstasy σύντομα στη διάθεση της αστυνομίας

36

Νέα τεχνική χημικής ανάλυσης θα επιτρέπει σύντομα την αστυνομία να αναγνωρίζει εντός 40 δευτερολέπτων αν ένα χάπι περιέχει MDMA, τη δραστική ουσία του ecstasy, ή τοξικές προσμίξεις. Ο νέος φασματογράφος καταλαμβάνει τον όγκο ενός μικρού οικιακού πλυντηρίου, σύντομα όμως θα είναι αρκετά μικρός ώστε να χωρά σε ένα κουτί παπουτσιών.

Όπως αναφέρει το NewScientist.com, η συσκευή εφαρμόζει τη λεγόμενη «φασματοσκοπία Ραμάν» για να προσδιορίσει την περιεκτικότητα σε MDMA και να ταυτοποιήσει τυχόν τοξικές ουσίες (οι οποίες μπορεί να προέκυψαν ως παραπροϊόντα από τη διαδικασία παρασκευής του ναρκωτικού).

Οι ερευνητές του Βασιλικού Πανεπιστημίου του Μπέλφαστ στη Βόρειο Ιρλανδία δοκίμασαν το φασματογράφο σε 1500 χάπια ecstasy. Κανένα από αυτά δεν βρέθηκε να περιέχει τοξικές προσμίξεις, ωστόσο η περιεκτικότητα σε MDMA παρουσίαζε ευρείες διακυμάνσεις: Ορισμένες ταμπλέτες περιείχαν πενταπλάσια δόση της αμφεταμίνης σε σχέση με άλλες.

«Η διακύμανση στη συγκένρωση του MDMA που βρήκαμε θα μπορούσε η ίδια να είναι πολύ επικίνδυνη» αναφέρει ο επικεφαλής των ερευνητών Στίβεν Μπελ.

Η έρευνα προσέφερε επίσης στοιχεία για το κύκλωμα παραγωγής και διάθεσης ecstasy. Όλα τα χάπια εκτός από δύο είχαν προέλθει από διαφορετικούς παρασκευαστές, παρόλο που σε ποσοστό 90% έφεραν χαραγμένο στην επιφάνειά τους το ίδιο λογότυπο της Mitsubishi. Παρόμοιες συσκευές θα μπορούν στο μέλλον να αναγνωρίζουν την προέλευση διαφορετικών χαπιών ecstasy.

O φασματογράφος Ραμάν εκπέμπει μια δέσμη λέιζερ που ανακλάται πάνω στο δείγμα και επιστρέφει στη συσκευή. Περίπου ένα φωτόνιο ανά εκατομμύριο απορροφάται από το υπό εξέταση υλικό και εκπέμπεται ξανά σε διαφορετικό, χαρακτηριστικό μήκος κύματος.

Η ανάλυση με τη νέα μέθοδο δίνει αποτελέσματα σε μόλις 40 δευτερόλεπτα, ενώ η τεχνική της χρωματογραφίας αερίου που χρησιμοποιείται σήμερα απαιτεί τουλάχιστον μία ημέρα. Η σμίκρυνση του εξοπλισμού και η επιτάχυνση της ανάλυσης ίσως στο μέλλον μετατρέψουν τα περιπολικά σε κινούμενα εγκληματολογικά εργαστήρια.

Η έρευνα του Δρ Μπελ δημοσιεύεται στο επιστημονικό περιοδικό The Analyst.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ