Το όνειρο της Bayeux, ο εφιάλτης του Εμπαπέ

Στη Νορμανδία τα όνειρα μυρίζουν υγρασία, λάσπη και παγωμένο αέρα από τη Μάγχη. Το βράδυ της Κυριακής, στην ήσυχη πόλη της Bayeux, συνέβη κάτι που οι ντόπιοι δύσκολα θα ξεχάσουν. Η τοπική FC Bayeux, μια ομάδα της έκτης κατηγορίας, απέκλεισε τη SM Caen του ίδιου του Κιλιάν Εμπαπέ από το Κύπελλο Γαλλίας. Ήταν η ποδοσφαιρική εκδοχή ενός μικρού θαύματος, από εκείνα που κάνουν το παιχνίδι να παραμένει αληθινό σε μια εποχή υπερπλουτισμού και βιομηχανοποίησης.

Για τους παίκτες της Bayeux, οι περισσότεροι εργάτες, φοιτητές ή ιδιωτικοί υπάλληλοι, η αναμέτρηση με την ομάδα του παγκόσμιου αστέρα ήταν κάτι περισσότερο από ευκαιρία· ήταν απόδειξη ζωής. Κάθε τάκλιν, κάθε πάσα, κάθε χτύπημα της μπάλας κουβαλούσε πίστη και υπερηφάνεια. Το γκολ της νίκης στο δεύτερο ημίχρονο προκάλεσε έκρηξη χαράς που ξέσπασε στις εξέδρες σαν βουβό κύμα. Οι παίκτες έπεσαν ο ένας πάνω στον άλλον, ο προπονητής δεν ήξερε αν έπρεπε να κλάψει ή να γελάσει, και οι κάτοικοι του Bayeux ένιωσαν για μια νύχτα ότι βρέθηκαν στο επίκεντρο του ποδοσφαιρικού κόσμου.

Η άλλη πλευρά, όμως, έχει το πρόσωπο του Κιλιάν Εμπαπέ. Ο Γάλλος σούπερ σταρ, που πριν λίγους μήνες έγινε ιδιοκτήτης της SM Caen, βλέπει το πρώτο του επιχειρηματικό εγχείρημα να καταρρέει μπροστά στα μάτια του. Από τη μέρα που ανέλαβε, η ομάδα όχι μόνο δεν ανέβηκε επίπεδο, αλλά κατρακύλησε. Υποβιβασμός στη National, μέτρια πορεία στη 10η θέση του πρωταθλήματος και τώρα ένας τρανταχτός αποκλεισμός από ομάδα που αγωνίζεται σε γήπεδα χωρίς κερκίδες. Είναι ένα σοκ της πραγματικότητας για τον Εμπαπέ, έναν παίκτη συνηθισμένο στις κορυφές του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, αλλά μάλλον απροετοίμαστο για τη διαχείριση των χαμηλών κατηγοριών.

Η Caen, ιστορικός σύλλογος με δεκαετίες παρουσίας στη Ligue 1, μοιάζει παγιδευμένη σε μια κρίση ταυτότητας. Οι οπαδοί την βλέπουν να χάνει χαρακτήρα, οι δημοσιογράφοι αναρωτιούνται αν ο Εμπαπέ μπήκε στην ιδιοκτησία από πάθος ή από υπερεκτίμηση των ικανοτήτων του ως μάνατζερ. Και το ποδόσφαιρο, πάντα ακριβό στις ειρωνείες του, φρόντισε να αποδώσει τη δική του δικαιοσύνη: ένας παίκτης-σύμβολο της σύγχρονης εποχής, θύμα μιας ομάδας που ενσαρκώνει την ψυχή των παλιών ημερών.

Ο Εμπαπέ φαίνεται να μπέρδεψε την επιτυχία του γηπέδου με την ικανότητα του διοικητή. Η επένδυσή του στη Caen βασίστηκε περισσότερο σε επικοινωνιακή λάμψη παρά σε σαφή στρατηγική ανάπτυξης. Δεν υπήρξε σχέδιο για ακαδημίες, για εκσυγχρονισμό των εγκαταστάσεων ή για ουσιαστική σύνδεση με την τοπική κοινωνία. Οι πρώτες του αποφάσεις, όπως οι αλλαγές στην τεχνική ηγεσία ή οι δαπανηρές κινήσεις χωρίς ταυτότητα, φανέρωσαν ότι η προσέγγισή του θυμίζει περισσότερο σταρ του Instagram παρά επενδυτή με όραμα. Στην πράξη, η SM Caen χρειάζεται έναν ηγετικό νου που κατανοεί τη βαρύτητα του συλλόγου και όχι έναν μεγιστάνα που αντιμετωπίζει την ομάδα σαν προέκταση της προσωπικής του εικόνας.

Αυτός ο αποκλεισμός, όσο οδυνηρός κι αν είναι, μπορεί να αποτελέσει και μάθημα. Αν ο Εμπαπέ θέλει να αποδείξει πως είναι κάτι παραπάνω από ποδοσφαιριστής-βιτρίνα, πρέπει να μάθει να ακούει, να σχεδιάζει και να επενδύει με υπομονή, όχι με εντυπωσιασμό. Γιατί όσο κι αν λάμπει το όνομά του στο Παρίσι, στην Caen ο κόσμος ζητά δουλειά, ταυτότητα και συνέπεια. Το ποδόσφαιρο, άλλωστε, πάντα βρίσκει τον τρόπο να υπενθυμίζει ότι για να είσαι μεγάλος έξω από το γήπεδο, πρέπει πρώτα να δείχνεις σεβασμό μέσα του.