Κανένα άλλο θηλαστικό δεν θα άντεχε αυτές τις ανεμοδαρμένες κορυφές των Άνδεων (εικόνα), πάνω από τα 5.000 μέτρα, εδώ που η θερμοκρασία δεν ανεβαίνει ποτέ πάνω από το μηδέν, κανένα φυτό δεν επιζεί και τα επίπεδα οξυγόνου είναι λιγότερο από το μισό από ό,τι στο επίπεδο της θάλασσας.

Η πρώτη έκπληξη ήρθε το 2013, όταν ορειβάτες που σκαρφάλωναν το Λουλαϊλάκο, ένα ηφαίστειο των 6.700 μέτρων ανάμεσα στη Χιλή και την Αργεντινή, ανέφεραν ότι είδαν ένα ποντικάκι στο χιόνι.

Τα πειστήρια είναι μια σειρά από μουμιοποιημένα ποντίκια που πάγωσαν στα λαγούμια τους

Και η παρουσία αυτού του είδους επιβεβαιώθηκε στην περιοχή από την ομάδα του επίμονου Τζέι Στόρζ, εξελικτικού βιολόγου του Πανεπιστημίου της Νεβάδας και μέλους της ομάδας που υπογράφει την ανακάλυψη στην επιθεώρηση Current Biology.

Το χαριτωμένο ποντίκι Phyllotis vaccarum δεν μασάει από ύψη (Marcial Quiroga-CarmonaJay Storz)

Μούμιες

Εκτός από τις λιγοστές παρατηρήσεις, οι οποίες δεν θα αρκούσαν για να αποδείξουν ότι το ποντίκι είναι ντόπιο είδος, οι ερευνητές παρουσιάζουν ως πειστήρια μια σειρά από μουμιοποιημένα ποντίκια που πάγωσαν στα λαγούμια τους πριν χρόνια, ίσως και αιώνες.

Αρκετά είδη ποντικών βρέθηκαν σε υψόμετρα άνω των 5.000 μέτρων, ενώ ένα είδος (Phyllotis vaccarum), βρέθηκε να ζει μόνιμα μέχρι τα 6.700 μέτρα, ένα υψόμετρο που θεωρούταν ότι ξεπερνά τις αντοχές των θηλαστικών.

«Τα θηλαστικά γενικά δεν τα πηγαίνουν καλά σε περιβάλλοντα χαμηλού οξυγόνου» εξηγεί στον δικτυακό τόπο του Science η Κάθριν Άιβι, συγκριτική φυσιολόγος του Πανεπιστημίου του Δυτικού Οντάριο στον Καναδά.

Τα θηλαστικά χρειάζονται οξυγόνο για να μετατρέψουν την τροφή σε ενέργεια και να κρατήσουν το σώμα τους ζεστό.

Αυτό που κάνει ακόμα πιο αξιοθαύμαστο τον άθλο των ταπεινών ορεσίβιων ποντικών, είναι το γεγονός ότι τα μικρόσωμα ζώα έχουν μεγαλύτερη αναλογία επιφάνειας σώματος προς όγκο συγκριτικά με τα ογκώδη ζώα, κάτι που σημαίνει ότι χάνουν θερμότητα ταχύτερα.

Μέχρι σήμερα, το ρεκόρ υψομέτρου ανήκε σε στο πίκα, έναν συγγενή του κουνελιού που βρέθηκε στα 6.200 μέτρα στο Έβερεστ πριν από έναν αιώνα.

Παραμένει σαφές πώς αυτά τα μικρά ζώα κρατούν το σώμα τους ζεστό, όμως οι πρώτες γενετικές αναλύσεις, αναφέρουν οι ερευνητές, υποδεικνύουν ότι έχουν εξελιχθεί γενετικές προσαρμογές.