«Τα πρώτα παραδοσιακά τραγούδια του τόπου μου που άκουσα ήταν το «Πότε θα κάνει ξαστεριά» και το «Πραγματευτής». Το ένα είχε το δίκιο μέσα του, της αλήθειας και το άλλο ήταν η αναζήτηση της αγάπης και του έρωτα που και αυτό ήταν κάτι πολύ τρυφερό και ευαίσθητο για ένα τρυφερό παιδί που ήμουν τότε» εξομολογήθηκε ο Μιχάλης Τζουγανάκης.

Από την πλευρά του ο Αλέξανδρος θυμήθηκε ότι το πρώτο «που τραγούδησα ήταν το ‘Όσο βαρούν τα σίδερα’»

Εκτός παραδοσιακού τραγουδιού ο Μιχάλης Τζουγανάκης ερμήνευσε χωρίς μουσική τον Αύγουστο του Νίκου Παπάζογλου και ο Αλέξανδρος το «Τι να θυμηθώ» του Νίκου Ζούγιαρη.

Στη συνέχεια «Στα ξένα είμαι Έλληνας», «Στέργιος», «Λιανοχορταρούδια» και «Τι ήθελα και σ’ αγαπούσα».