Πολύ σύντομα θα φανεί αν η κυβέρνηση της ΝΔ επιθυμεί και είναι αποφασισμένη να κλείσει με τον ενδεδειγμένο τρόπο έναν πολυετή κύκλο ατελέσφορης πολιτικής αντιπαράθεσης, με όρους οι οποίοι κατά καιρούς δηλητηρίασαν το πολιτικό κλίμα και ευνόησαν την υποδαύλιση αχρείαστων παθών.

Με την διαβίβαση του συμπληρωματικού υλικού του φακέλου Novartis στην Βουλή και ειδικότερα σε ό,τι αφορά την έρευνα για τον ρόλο του Δ. Παπαγγελόπουλου και το τι γνώριζε ο πρώην Πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας ή και άλλα πρόσωπα, η Βουλή θα κληθεί να αποφασίσει για τα περαιτέρω.

Τα υπό συζήτηση σενάρια είναι δύο, ενώ την Τρίτη το πρωί προστέθηκε και ένα τρίτο, κατά πάσα βεβαιότητα όχι τυχαία.

Θα συσταθεί Εξεταστική Επιτροπή ή Επιτροπή Προκαταρκτικής Εξέτασης; Ή μήπως θα επιλεγεί η διερεύνηση από την τακτική Δικαιοσύνη, καθώς οι κατά πληροφορίες αναφορές στον πρώην αναπληρωτή υπουργό Δικαιοσύνης αναδεικνύουν μία σημαντική λεπτομέρεια: ότι ο κ. Παπαγγελόπουλος δεν έχει βουλευτική ασυλία. Κάτι που, μάλλον όχι τυχαία, ανέφερε το πρωί της Τρίτης η Ντόρα Μπακογιάννη.

Οι πληροφορίες και οι δημόσιες αναφορές συγκλίνουν στο ότι τα σενάρια και οι νομικές ή/και πολιτικές τους επιπτώσεις ή παρενέργειες μελετώνται διεξοδικά και με μεγάλη προσοχή. Αλλωστε πολύ κοντά στον Κ. Μητσοτάκη βρίσκονται έμπειροι, μετριοπαθείς και καταξιωμένοι νομικοί.

Η κυρίαρχη αίσθηση είναι πως ο Πρωθυπουργός δεν επιθυμεί την πυροδότηση ενός κλίματος πολιτικής εξαλλότητας, για πολλούς και διάφορους λόγους. Είτε επειδή δεν επιθυμεί κανέναν αποπροσανατολισμό από το κυβερνητικό έργο, είτε επειδή επ’ ουδενί θέλει να δώσει στον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα αφορμές και δικαιολογίες να στρέψει εκείνος αλλού την συζήτηση και να μιλήσει για «ρεβανσισμό της Δεξιάς», επιχειρώντας να φιλοτεχνήσει για τον εαυτό του μία εικόνα πολιτικού μάρτυρα.

Πιθανόν είναι βέβαια κάτι τέτοιο να το επιχειρήσει ο κ. Τσίπρας ούτως ή άλλως. Είναι κάτι το οποίο θα τον εξυπηρετούσε πολιτικά, σε μία περίοδο όπου η αντιπολιτευτική ένδεια διαδέχεται την ικανοποίηση για την… ήττα στις εκλογές με ένα ικανοποιητικό ποσοστό. Αλλά αυτό είναι δικό του θέμα.

Καθώς εκκρεμούν οι συζητήσεις και οι διαδικασίες για τα επόμενα στάδια της υπόθεσης, φαίνεται πως θα είναι δύσκολο να επικρατήσουν τάσεις άκριτου και αδιέξοδου ρεβανσισμού. Μάλλον γίνεται συνείδηση στους περισσότερους ότι πρόκειται για κάτι δίχως πολιτικό αποτέλεσμα και για πρακτική που στο παρελθόν ουδέποτε απέδωσε.

Παρά ταύτα, κανείς δεν υποστηρίζει ότι παρέλκει η διερεύνηση του τρόπου με τον οποίο επλήγησαν θεσμοί και συνταγματικές αρχές κατά την διάρκεια της προηγούμενης τετραετίας. Οτιδήποτε όμως γίνει από όλα όσα είναι αναγκαία, θα πρέπει να είναι νομικά και πολιτικά ενδεδειγμένο, αποτελεσματικό και εν τέλει με γνώμονα της αποκατάσταση και της θεσμικής κανονικότητας (εν τέλει και μόνο η διαπίστωση για το αν ένας πρώην Πρωθυπουργός γνώριζε για μεθοδεύσεις και μηχανορραφίες στα παρασκήνια της Δικαιοσύνης, θα είναι επαρκής…).

Όσοι είναι εκπαιδευμένοι να λειτουργούν σε αυτά τα πλαίσια, έχουν την δυνατότητα να κάνουν τις ορθές επιλογές.

Όσοι εξακολουθούν να έχουν δυσανεξία στην θεσμική ομαλότητα μπορεί και να οδηγηθούν στο περιθώριο…