Δεν υπάρχει πλέον καμία αμφιβολία. Ο ίδιος ο Πρωθυπουργός δεν θέλει να υπάρχει αμφιβολία. Και το κάνει σαφές στους βουλευτές του, στους πολίτες και στους αντιπάλους. Νομίζει ότι απειλεί.

Και πιστεύει ότι το κάνει αποτελεσματικά επιλέγοντας την τοξικότητα ως κύριο στοιχείο της προεκλογικής του εκστρατείας.

Αυτό δείχνει η στήριξη στον Πολάκη, αυτό φάνηκε και από το ύφος του στην Βουλή όταν έσπευσε να υπερασπιστεί τον σφακιανό σύντροφο.

Δεν θα έπρεπε να εκπλήσσει αυτό. Δεν γνωρίζει κάτι άλλο ο κ. Τσίπρας, αυτό είναι το στιλ που τον εκφράζει, μόνο έτσι ξέρει να κάνει εκλογές, μόνο έτσι νομίζει ότι μπορεί να διασωθεί. Ίσως και να πιστεύει δε ότι έτσι κερδίζει τις εκλογές.

Υπό αυτήν την έννοια, ο Πολάκης θα είναι ο πρωταγωνιστής της περιόδου, εκτός και αν ο Πρωθυπουργός κάνει την αυτοκτονική επιλογή να τον αποσύρει από την κυκλοφορία με καθυστέρηση. Τότε θα έχει και την χαρά να εισπράξει ο ίδιος όλο το κόστος. Και για όλα.

Θα φανεί τις επόμενες ημέρες ποιοι και πόσοι είναι πρόθυμοι και ικανοί να τον ακολουθήσουν σε αυτόν τον δρόμο της τοξικής σύγκρουσης.
Κάτι λέει ότι δεν θα είναι πολλοί. Και ότι δεν θα μπορούν να πείσουν ούτε τους εαυτούς τους.
Και το χειρότερο είναι πως δεν είναι θα έχουν μόνο τον Πολάκη να τους πονοκεφαλιάζει. Όσο θα κάνει να ξεχνιέται εκείνος (δύσκολο γιατί είναι και αστέρας των κοινωνικών δικτύων), τόσο θα σκάει κάτι για τους Παππά – Πετσίτη.
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.

Όσο και να κάνουν κάποιοι ότι δεν γνωρίζουν, τόσο θα έρχεται κάποια ουρά της υπόθεσης να ερεθίζει διαφόρους.
Και όσο θα συμβαίνουν αυτά, τόσο θα πλησιάζουν εκλογές.

Σε αυτές τις συνθήκες και όσο θα συνεχίσει να ξεπατικώνει τις εξαγγελίες Μητσοτάκη για να τις πουλήσει ως «αποκατάσταση αδικιών» από την δική του κυβέρνηση, ο Αλέξης Τσίπρας θα υιοθετήσει το δόγμα όλων των πρωθυπουργών σε απόγνωση.

Θα εμφανίζεται όσο περνούν οι εβδομάδες ως πολιτικός Ελ Σιντ. Το κακό για εκείνον είναι ότι δεν θα εμπνέει κανέναν. Ίσως έναν. Τον Πολάκη.

Headlines