Κανονικά ο Πάνος Καμμένος θα έπρεπε να είναι στη χειρότερη δυνατή κατάσταση. Σε πραγματική κατάθλιψη.

Το κόμμα που ίδρυσε, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες είναι σε κατάσταση διάλυσης και με βεβαιότητα φυσικού νόμου δεν θα μπουν ξανά στη Βουλή.

Το κόμμα με τον οποίο συγκυβερνά του έχει δείξει την πολιτική πόρτα υποστηρίζοντας ότι σε κάθε περίπτωση θα ψηφίσει τη Συμφωνία των Πρεσπών και άμα χρειαστεί θα πάρει ψήφο εμπιστοσύνης ακόμη και χωρίς τον Πάνο Καμμένο.

Είναι πιθανό μέσα στους επόμενους μήνες η χώρα να υπερψηφίσει μια συμφωνία που ο ίδιος τη θεωρεί προδοτική.

Και όμως, ο Πάνος Καμμένος γλεντά.

Με μπουζούκια. Με πισίνες. Με πούρα και ουίσκια.

Αγκαλιά με τον άνθρωπο που όρισε την έννοια του «κιτρινισμού» στην ελληνική δημοσιογραφία.

Στον Πάνο Καμμένο αρέσει το γλέντι. Του αρέσει να πηγαίνει σε ακριβά καζίνο στο Λονδίνο, την ίδια μέρα που χαριεντίστηκε με φίλους του εμπόρους όπλων. Του αρέσουν τα ταξίδια στο Μονακό. Του αρέσουν τα μεγάλα αυτοκίνητα.

Και δεν έχει πρόβλημα να το δείχνει.

Αδιαφορώντας για το ότι την τελευταία φορά που είχαμε έναν υπουργό Εθνικής Άμυνας με ακριβά γούστα, τον έλεγαν Άκη Τσοχατζόπουλο.

Είναι άραγε το γλέντι ένα βολικό αντικαταθλιπτικό του;

Πνίγει άραγε στην πισίνα αγκαλιά με τον Μάκη τον πόνο του που «ξεπουλάνε τη Μακεδονία μας»;

Αποχαιρετά την εξουσία που χάνει υπό τους ήχους της γλυκιάς πενιάς του Τόλη Κιάου;

Σβήνει μήπως στο ουίσκι το δάκρυ του που το κόμμα του διαλύεται και δεν θα μπορεί πια να λέει «είμαστε πολλοί, είμαστε ανεξάρτητοι, κι είμαστε Έλληνες»;

Όχι ο Πάνος Καμμένος δεν γλεντάει απλώς. Μας γλεντάει κανονικά.

Γιατί τη διέξοδο την έχει βρει και ήδη έχει αρχίσει τα παζάρια και τους εκβιασμούς για να την αποσπάσει.

Θέση στο Επικρατείας (εκλόγιμη) θέλει και ξέρει ότι μπορεί να την παζαρέψει.

Εάν υπάρχει πιθανότητα ακόμη να διασωθεί η Συμφωνία των Πρεσπών, αυτή πρέπει να περάσει από αυτή τη Βουλή και να μην πέσει η κυβέρνηση πριν ψηφιστεί.

Αυτό σημαίνει να μην ρίξει την κυβέρνηση. Και αυτό σημαίνει ένα αντάλλαγμα: να παραμείνει βουλευτής και να συνεχίσει να έχει βουλευτική ασυλία.

Και όσο βλέπει τέτοιες διεξόδους εφικτές, δεν έχει λόγο να μην γλεντάει. Δεν έχει λόγο να μην μας γλεντάει. Και να τραγουδάει αγκαλιά με τον Μάκη τον Ζούγκλα «στη υγειά των κορόιδων».

Δηλαδή όλων μας.

Headlines