Σε τούτα δω τα Μάρμαρα

Ήταν να το περιμένεις από τη στιγμή που ο πρωθυπουργός εφόρμησε στη μεγάλη φαρέτρα των «εθνικών δικαίων».

Ότι, δηλαδή, τα Γλυπτά του Παρθενώνα θα πλασάρονταν μπροστά στη Τερέζα Μέι σαν Μάρμαρα. Για την πρώτη φορά –ή μάλλον όχι, διαγράψτε το- για την Αριστερά σκέτο η διεκδίκηση αυτή μοιάζει σαν θρησκευτικός ύμνος για έναν άθεο: δεν την πιστεύει.

Είναι ένας συμβολισμός τον οποίο ακολουθεί στα τυφλά, επειδή έτσι επιβάλλει η «εθνική συνείδηση». Ένας αυτοματισμός ανέξοδος που πάει με όλα, αλλά δεν κοστίζει σε πολιτικό κεφάλαιο.

Οπότε στο πρώτο στραβοπάτημα, για μια παλιοαιτία, το γλωσσικό ατόπημα θα επέστρεφε.

Και μάλιστα σε συσκευασία λουξ, η οποία έλαμψε στο βίντεο που έκανε ανακοίνωση το ΑΠΕ/ΜΠΕ. Πάρτε και τα σχετικά: «μείζον ζήτημα» με «ηθική φόρτιση» και ολίγη από «αρχαίους έλληνες».

Με άλλα λόγια: «Τα Μάρμαρα ανήκουν στην παγκόσμια κληρονομιά αλλά η φυσική τους θέση είναι εκεί που χτίστηκαν». Τα μεν Μάρμαρα μπορεί να χτίστηκαν, που λέει ο λόγος.

Η αξιοπιστία πάλι είναι ένα μάρμαρο που το πληρώνεις χρυσό αν δεν μπορείς να τη χτίσεις μέσα σε μια τριετία. Πάμε πάλι τη συντακτική ανάλυση στην αττική: «Τα μάρμαρα που ξήλωναν οι αντιμνημονιακοί στο κέντρο της Αθήνας». Υποκείμενο: οι αντιμνημονιακοί και πάει λέγοντας.