Οδός Μάρνη. Καλοκαίρι. Μέσα στο λιοπύρι καμαρώνω τα καινούργια μου αθλητικά παπούτσια , ψάχνοντας ράθυμα με το βλέμμα που έχω αφήσει το μικρό σκούτερ. Ακριβώς έξω από το μαγαζί μια παλιά Μερσεντές πράσινης απόχρωσης με ορθάνοιχτες τις τέσσερις πόρτες. Πιο πίσω το όχημα που με ταξίδευε από την Κυψέλη στην Καλλιθέα τη στιγμή που διάλεξα επαγγελματικό προσανατολισμό.

«Καλημέρα παιδί μου, σε έκλεισα;» μου απευθύνει ερώτηση ο κύριος που ξεσκόνιζε τη Μερσεντές. Ναι, είχε πάρει ένα πανί και καθάριζε μόνος του τα τζάμια και δεν θα του έδινα την παραμικρή σημασία αν δεν μου απηύθυνε τον λόγο.

Διαβάστε περισσότερα εδώ