Η διπλωματία είναι πάντα παρασκηνιακή. Τα περί του αντιθέτου είναι βολικές ερμηνείες για επιθέσεις και κριτική.
Υπάρχει όμως διαφορά μεταξύ παρασκηνιακής και μυστικής διπλωματίας; Νομίζουμε υπάρχει και είναι κρίσιμη.
Η σύγχρονη φάση του Μακεδονικού έχει πολύ παρασκήνιο αλλά αυτό δεν είναι έκπληξη. Επειδή η κοινή γνώμη και η πολιτική στην Ελλάδα βολεύτηκαν επί χρόνια στη «στρατηγική της σιωπής» που επέβαλαν οι μετεμφυλιακές κυβερνήσεις στο Μακεδονικό μέχρι και το 1991, όλοι οι αρμόδιοι παράγοντες τρέμουν ενώπιον της αποκάλυψης λεπτομερειών.
Η σημερινή κυβέρνηση δεν έχει ξεφύγει από το σύνδρομο αυτό. Ωστόσο, η επιβολή «σιγής ασυρμάτου» και «σκοταδιού» δεν είναι πάντα καλός σύμβουλος.
Το βασικότερο πρόβλημα είναι ότι όσοι παρακολουθούν και γράφουν επί των διπλωματικών θεμάτων διατρέχουν τον κίνδυνο να υποπέσουν σε λανθασμένες ερμηνείες δηλώσεων ή πράξεων.
Η έλλειψη ενημέρωσης επί βασικών πτυχών μπορεί να λειτουργήσει αντιπαραγωγικά.
Μία λάθος ερμηνεία τροφοδοτεί αρκετές φορές μία αλληλουχία δημοσιευμάτων που υπερβαίνουν και την παρερμηνεία και με τη σειρά τους τροφοδοτούν ακραίες θέσεις.
Ο σχετικός κίνδυνος είναι στην περίπτωση του Μακεδονικού υπαρκτός.