Το πιο ενοχλητικό πράγμα για μια κυβέρνηση είναι ο Τύπος. Ο αντιπολιτευόμενος Τύπος συγκεκριμένα. Αυτός που επισημαίνει τα λάθη της, της ασκεί κριτική, ψάχνει, ερευνά, ανακαλύπτει, αποκαλύπτει, στηλιτεύει, καταγγέλλει πράξεις, ανομίες, «λαμογιές». Αυτός ο Τύπος δεν της αρέσει. Θα ήταν ευτυχής να μην υπήρχε, να είχε εξαφανιστεί.

Να είχε καταστραφεί στο πυρ το εξώτερον. Διότι η κυβέρνηση, η κάθε κυβέρνηση, όχι μόνο τούτη, ζει με την αλαζονεία της αυθεντίας της ότι όλα είναι καλώς καμωμένα. Ολα είναι υπέροχα, και φταίει ο λαός που δεν το καταλαβαίνει ώστε να την αποθεώσει.

Για την ακρίβεια φταίει ο Τύπος, ο αντιπολιτευόμενος, ο οποίος δεν αφήνει τον λαό να καταλάβει ότι αυτό που βλέπει, αυτό που βιώνει, αυτό που νιώθει, δεν είναι αυτό που νομίζει, αλλά κάτι άλλο.

Φυσικά από τον κανόνα αυτό δεν ξέφυγε, ούτε και ήταν δυνατόν να ξεφύγει, η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, της οποίας ηγείται το ντουέτο των μεγάλων επιτυχιών, ο Τσίπρας με τον Καμμένο.

Το ντουετάκι αυτό, που δεν προλαβαίνει να μετράει… επιτυχίες, τις οποίες όμως δυστυχώς εμείς όλοι οι υπόλοιποι μόνο ως καταστροφές τις εισπράττουμε, έχει εξελίξει τη στάση όλων των υπολοίπων που προηγήθηκαν.

Οι προηγούμενοι έβγαζαν μια ανακοίνωση και σου έλεγαν «γράφεις ανακρίβειες», «είναι ψευδή όσα αναφέρεις», «δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα», τέτοια – εν τέλει ευπρεπή σε σχέση με τούτους εδώ.

Διαβάστε εδώ ολόκληρο το άρθρο

Headlines