Εχουν βαλθεί να τρελάνουν τους οπαδούς τους ο μπασκετικός Ολυμπιακός και ο μπασκετικός Παναθηναϊκός; Ποιο είναι τελικά το αληθινό τους πρόσωπο; Και ποιες είναι οι αληθινές τους δυνατότητες;

Αδύνατο να μην τα σκέφτεσαι όλα αυτά παρακολουθώντας τις δυο νίκες, που έκαναν οι ελληνικές ομάδες το προηγούμενο διήμερο: ο ΠΑΟ έκανε την πάμπλουτη Χίμκι να μοιάζει ομαδούλα και ο Ολυμπιακός πήγε και κέρδισε στην έδρα της την πρωταθλήτρια Ευρώπης Φενέρ. Είναι ανεξήγητα αυτά; Όχι ακριβώς.

Η διαχείριση κρίσεων

Η περίπτωση του ΠΑΟ είναι πιο απλή. Ο ΠΑΟ έχει μια αρκετά γεμάτη ομάδα – έχει δεδομένα περισσότερους παίκτες από πέρυσι και δεν εξαρτάται σχεδόν από κανένα: ακόμα κι ο Νικ Καλάθης φέτος δεν είναι αναντικατάστατος. Εχει μια έλλειψη στα φορ, κυρίως γιατί ο Ογκαστ είναι ακόμα άγουρος, κι αυτό σε κάποιες περιπτώσεις του κοστίζει. Εχει, όμως, ένα σπουδαίο προπονητή και δεν θα βαρεθώ να το λέω: ο Τσάβι Πασκουάλ είναι η περίπτωση του κόουτς που παραδίδει μαθήματα.

Τελείως διαφορετική ιστορία

Ο Ολυμπιακός είναι τελείως διαφορετική ιστορία. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι μια ομάδα χτισμένη γύρω από τον Σπανούλη, δεν μπορεί να κριθεί παρά μόνο όταν ο αρχηγός επιστρέψει. Όπως δεν χρειάζεται να υπάρχει κατάθλιψη στις ήττες, έτσι δεν μπορεί να αποθεώνονται οι πάντες στις νίκες. Ωστόσο κάποια συμπεράσματα είναι πιστεύω σχετικά εύκολα.

Διαβάστε ολόκληρο το σχόλιο του Αντώνη Καρπετόπουλου στο karpetshow.gr

in.gr

Headlines