Γαλάτεια Λασκαράκη
Μικρότερη µε φανταζόµουν µε κάτι ζαχαρωτό και µακρύ σαν το Helen Rose κινηµατογραφικό νυφικό της Γκρέις Κέλι όταν παντρεύτηκε τον Ρενιέ. Αλλά, όσο να πεις, µικρότερη έχεις και µια ροπή προς το κλισέ. Μετά έγινα πιο πρακτική. Αρκούσε να έρθει στο γάµο το αγόρι που θα ήξερα ότι είναι ο Ένας και ας ήµουν ντυµένη Έλβις σε love chapel του Λας Βέγκας.
Ακυρώνοντας γαµήλιες ονειροφαντασίες τριών δεκαετιών, η εγκυµοσύνη µου ήρθε πριν προλάβουµε να µιλήσουµε για τις δαντέλες των Μονεγάσκων ή για οποιοδήποτε άµεσο ραντεβού σε εκκλησία, Δηµαρχείο ή καζίνο της Νεβάδα. Ήταν µια εγκυµοσύνη καλοδεχούµενη, ούτε ατύχηµα αλλά ούτε µε χρονοδιάγραµµα. Από αυτά τα πράγµατα που αφήνεις να συµβούν χωρίς να έχεις σκεφτεί ότι σε ένα µήνα έχεις κλείσει υπερατλαντικό ταξίδι ή ότι το σπίτι που µένεις δεν έχει δεύτερο υπνοδωµάτιο, το µωρό θα πρέπει µάλλον να κοιµάται στο σπιτάκι του σκύλου.
Και αν δεν έχεις προλάβει να σκεφτείς το γάµο, το κάνουν οι άλλοι για σένα. Είναι σοκαριστικό το πώς ακόµα και οι πιο προοδευτικοί γονείς και µοντέρνοι γνωστοί αντιδρούν σαν συντηρητικοί χριστιανοί της Αλαµπάµα όταν τους λες τα νέα.
Το πρόβληµα ήταν πως όταν µάθαµε για το µωρό ήταν χειµώνας. Και ποτέ, σε καµία ονειροφαντασία δεν µε είχα δει να παντρεύοµαι χειµώνα. Είχα στο µυαλό µου καλοκαιρινό φόρεµα, θάλασσα και τις φίλες µου µαυρισµένες. Το ίδιο –περίπου –ήθελε κι εκείνος: καλοκαιρινά κοκτέιλ, θάλασσα και τους φίλους του µεθυσµένους. Αλλά εγώ το καλοκαίρι θα ήµουν πολλών µηνών έγκυος, 10-12 κιλά βαρύτερη (σύµφωνα µε την αισιόδοξη πρόβλεψη) και µάλλον η πιο δυσκίνητη γυναίκα στην πίστα. Αν επρόκειτο να γίνει κάποιος γάµος, έπρεπε να γίνει πριν αρχίσω να µοιάζω µε βουνό –το στήθος µου έµπαινε ήδη στο δωµάτιο πριν από εµένα.
Μετά άρχισα να σκέφτοµαι ότι τελικά ίσως να µην ήταν τόσο άσχηµα. Στο δικό της γάµο η µητέρα µου ήταν 4 µηνών έγκυος σ’ εµένα και δείχνει πανέµορφη στις φωτογραφίες µε το υφαντό ’70s αµπίρ νυφικό της. Τριάντα πέντε χρόνια αργότερα οι έγκυοι νύφες είναι πολύ περισσότερες. Σύµφωνα µε φετινό δηµοσίευµα της Daily Mail αποτελούν φαινόµενο µε ανοδικές τάσεις. Τον περασµένο χρόνο 20.000 νύφες στη Βρετανία ήταν εγκυµονούσες την ηµέρα του γάµου τους, δηλαδή περίπου το 10% όλων των γυναικών κάτω των 45 που παντρεύονταν για πρώτη φορά. Οι στατιστικές λένε ότι η ηλικία τους κυµαινόταν µεταξύ 25 και 29 (οι Βρετανίδες εξακολουθούν να παντρεύονται σχετικά νωρίς) και ότι αποφάσισαν να ανταλλάξουν όρκους κάπου µεταξύ πρώτου και δεύτερου τριµήνου της κύησης.
Όπως και στη δική µου περίπτωση, ο γάµος γίνεται όχι εξαιτίας του µωρού αλλά επειδή χρειαζόταν ένα µικρό σπρώξιµο. Οι περισσότερες από µας έχουν ήδη κάνει µια – δυο τεράστιες σχέσεις, έχουν συγκατοικήσει και ξέρουν ότι εκείνο που θα διαφοροποιήσει σίγουρα τα πράγµατα αυτήν τη φορά είναι ένα µωρό. Και άλλες σχέσεις πήγαινες για σοβαρά, αλλά η σοβαρότητα του µωρού νικάει τα διλήµµατα, την αναβλητικότητα, το «να είµαστε καλά µαζί και βλέπουµε».
Νυφικό για δυο
Έρευνα του maternitybride. com σε ιδιοκτήτες καταστηµάτων νυφικών έδειξε ότι περίπου η µία στις έξι γυναίκες που ψάχνουν για νυφικό είναι έγκυος. Όλοι οι σχεδιαστές πια έχουν στο νου τους κοιλιές όταν σχεδιάζουν και οι νυφικές σειρές για εγκύους (ακόµα και για τις ενήλικες Αµερικανίδες παράνυφες) δεν είναι πια καθόλου δυσεύρετες. Μια τεράστια ποικιλία από αµπίρ νυφικά υψηλής ραπτικής προορίζεται όχι να κουκουλώσει αλλά να αναδείξει την εγκυµοσύνη. Οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν όµορφη µια νύφη που µοιάζει µε θεά γονιµότητας. «Οι νύφες µε κοιλιά δεν είναι πια ταµπού», λέει η διευθύντρια του βρετανικού περιοδικού Brides. «Οι άνθρωποι παντρεύονται µεγαλύτεροι. Συζούν. Κάνουν πολλά πράγµατα ταυτόχρονα. Οπότε εδώ µιλάµε πια για γιορτή και όχι για συγκάλυψη».
Αν υποθέσουµε ότι η µέση µέλλουσα νύφη έχει να αποφασίσει για διάφορα πράγµατα, από το αν θέλει να καλέσει στη δεξίωση όσο κόσµο χωράει η Ερµού την πρώτη µέρα των εκπτώσεων µέχρι τη σωστή απόχρωση στο σοσόνι του παρανυφακίου, η έγκυος µέλλουσα νύφη έχει περιορίσει τις επιλογές της µε το καληµέρα. Π. χ. ο µήνας του µέλιτος γίνεται Σαββατοκύριακο κάπου κοντά, η ορθοστασία στην τελετή είναι εφιάλτης, τα µισά πράγµατα στο µενού σου προκαλούν αναγούλα.
Γρήγορες αποφάσεις
Όµως ο περιορισµός των επιλογών µπορεί και να λειτουργεί εδώ ως κάτι πολύ θετικό για την αξιοπρέπειά σου, ως αυτοπροστασία από ανόητα διλήµµατα. Όπως λέει µια φίλη που το έκανε στον τέταρτο µήνα, «το ότι δεν έχεις την πολυτέλεια του άπειρου χρόνου σηµαίνει ότι δεν αναλώνεσαι στο να διαλέγεις νυφικό επί 12 µήνες». Η ίδια φίλη είχε να ανησυχεί για άλλα, λιγότερο χαρµόσυνα διαδικαστικά, όπως το ότι ένα µήνα πριν από το γάµο και ενώ τα προσκλητήρια είχαν σταλεί έπρεπε να κάνει αµνιοπαρακέντηση. Αφού όλα πήγαν καλά τελικά, η µόνη αµφιβολία που διατηρούσε ήταν αν θα χωράει στο φόρεµα ως την ηµέρα του γάµου, καθώς είναι αδύνατο να ξέρεις µε ακρίβεια σε τι πλάτη και µήκη µπορεί να φτάσει αυτό που κουβαλάς. «Και εννοείται πως δεν θα φορέσεις κανένα τρελό τακούνι». Η µέση πονάει, τα πόδια είναι πρησµένα, τα χέρια επίσης (οι βέρες που αγοράστηκαν λίγες εβδοµάδες πριν µπορεί τώρα να σε στενεύουν). Όµως είναι ωραία που όλοι σε προσέχουν σαν καλή πορσελάνη. Και που µπορείς να ζητήσεις να σου πάρουν δώρο µωρουδιακό εξοπλισµό αντί για καφετιέρες.
Στο Χόλιγουντ θα έλεγες ότι πλέον σχεδόν προτιµούν να παντρεύονται µε κοιλιά ή µε παιδιά –τις δείχνει πιο µποέµ: η Τζένιφερ Γκάρνερ και η Αµάντα Πιτ ήταν περίπου 5 µηνών όταν έφτασαν στην εκκλησία, η Τζέσικα Άλµπα κόντευε να γεννήσει, η Άσλι Σίµσον ανακοίνωσε την εγκυµοσύνη της στη δεξίωση. Η Σάλµα Χάγεκ παντρεύτηκε το Γάλλο Κροίσο Φρανσουά Πινό τον περασµένο Φεβρουάριο και στο γάµο ήρθε η 18 µηνών κόρη τους, η Κέιτι Χολµς µε τον Τοµ Κρουζ το επισηµοποίησαν όταν η Σούρι ήταν σχεδόν 2 χρόνων, η Αντζελίνα Τζολί δεν έχει µπει ακόµα στον κόπο τρία βιολογικά παιδιά µετά, το ίδιο και η Ναόµι Γουότς που έχει ήδη δύο γιους.
Και του χρόνου
Μιλώντας για την Αντζελίνα συνειδητοποίησα άλλο ένα πολύ σηµαντικό πράγµα: ότι ως ανύπαντρη έγκυος είµαι το όνειρο κάθε άνδρα. Πλην του µπαµπά µου, που όσο να ‘ναι γκρίνιαξε, όλα τα αγόρια που ξέρω βρήκαν πραγµατικά θαυµάσιο το ότι δεν έχω πρόβληµα να καθυστερήσω το γάµο για όσο γίνεται, αν ήταν δυνατόν και για πάντα. Όλο και περισσότεροι άνδρες, λέει µια νέα έρευνα, εξακολουθούν να αποφεύγουν τη συζήτηση για γάµο, αλλά όταν τους πετάξεις το θέµα του µωρού, τότε ναι, ευχαρίστως να σου κάνουν 2-3. Η οικογένεια είναι κάτι στο οποίο µετά χαράς δεσµεύονται. Αυτοί είναι οι πρώτοι αιώνιοι όρκοι τους, οι γαµήλιοι θα έρθουν αργότερα. «Μπράβο σου, κι εγώ θέλω να βρω κάποια να κάνουµε παιδί χωρίς να πρέπει να παντρευτώ σώνει και καλά πρώτα», µου είπε ένας φίλος. Φυσικά ντράπηκα να απαντήσω ότι το προηγούµενο βράδυ είχα µπει να τσεκάρω τιµές στο site του Tiffany&Co.
Εντάξει, παραδίνοµαι, ήθελα να παντρευτούµε. Θέλαµε και οι δύο. Απλώς το µωρό που ερχόταν µας έδειχνε ότι η σειρά δεν είχε πια και τόση σηµασία. Ότι επειδή έχω αναγούλες δεν χρειάζεται να θυσιάσουµε το µουσικοχορευτικό διήµερο που φανταζόµαστε, το ποστ πανκ – ροκαµπίλι σάουντρακ και τα ποτάµια από κοκτέιλ για µια σεµνή τελετή που για µένα θα σήµαινε µόνο τρία ποτήρια σαµπάνιας µάξιµουµ και ύπνο νωρίς. Ούτε χρειάζεται να κάνουµε αυτό που πολλοί βρίσκουν φοβερή ιδέα, το γάµο – µαζί – µε – βάφτιση, µε το οποίο διαφωνώ για λόγους κούρασης αλλά και προσωπικής µαταιοδοξίας (δεν θέλω να µου κλέψει τη δόξα ένα όµορφο βρέφος, η Γκρέις µέσα µου ζει).
Κι έτσι, µέχρι την ώρα που γράφω, έχουµε αποφασίσει να αφήσουµε το µεγάλο πάρτι για το επόµενο καλοκαίρι. Ή µπορεί, προς το παρόν, να παντρευτώ µε τα απολύτως απαραίτητα: τον πατέρα του µωρού, ένα αµπίρ φόρεµα µε ντεκολτέ (την πρώτη φορά που έχεις το στήθος της Μόνικα Μπελούτσι θέλεις να το ευχαριστηθείς) και «something new» όπως λένε οι Αµερικανοί –µόνο που το δικό µου «κάτι καινούργιο» δεν θα φαίνεται µε γυµνό µάτι, παρά το µεγάλο εκτόπισµα.
gamos.gr