Μία ακόμη χρυσή σελίδα στην Ιστορία της ετοιμάζεται να γράψει η Εθνική ομάδα πόλο των γυναικών, καθώς μετά τον Παγκόσμιο τίτλο που κατέκτησε πέρυσι το καλοκαίρι στη Σαγκάη, την Πέμπτη προκρίθηκε στον τελικό του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος του Αϊντχόφεν, κερδίζοντας την Ουγγαρία με 14-12. Έτσι, το Σάββατο (17:00) θα διεκδικήσει απέναντι στην Ιταλία που απέκλεισε τη Ρωσία, τον τίτλο που έχασε πριν από δύο χρόνια στο Ζάγκρεμπ. Οι Παγκόσμιες Πρωταθλήτριες επικράτησαν στον πρώτο ημιτελικό της ομάδας που πρόσφατα κατέκτησε το «Θέτις Καπ» στην Τρίπολη σε αγώνες προετοιμασίας, όμως η Ελλάδα αυτή τη φορά πήρε τη νίκη-πρόκριση, έπειτα από έναν συγκλονιστικό ημιτελικό. Η Αντιγόνη Ρουμπέση, που σημείωσε πέντε τέρματα, και η Αλεξάνδρα Ασημάκη, που μπορεί να μην σκόραρε, αλλά κέρδισε πάρα πολλές αποβολές, δίνοντας την ευκαιρία στις συμπαίκτριές της να σκοράρουν στον παραπάνω (η εθνική είχε 10/16), ήταν οι κορυφαίες της ελληνικής ομάδας. Η Ελενα Κούβδου δεν είχε καλή απόδοση στα πρώτα τρία οκτάλεπτα, αλλά στην τελευταία περίοδο έκανε καθοριστικές αποκρούσεις, ενώ Τσουκαλά και Λιόση πέτυχαν τα κρίσιμα γκολ.

Η εθνική φάνηκε αρχικά να έχει τον έλεγχο της αναμέτρησης. Αν και δέχθηκε γκολ στην πρώτη επίθεση του αγώνα, στη συνέχεια η Ασημάκη έκανε τη… δουλειά της, κερδίζοντας συνεχώς αποβολές, ενώ η ελληνική άμυνα έδειχνε να μην προβληματίζεται από την έμπνευση του Αντρας Μέρεζ να χρησιμοποιεί στις περισσότερες επιθέσεις δεύτερη φουνταριστή. Οι πρωταθλήτριες κόσμου προηγήθηκαν 5-2 στις αρχές της δεύτερης περιόδου (με 4/5 στον παραπάνω) και διατήρησε αυτή τη διαφορά -με αυξομειώσεις- ως τις αρχές του τρίτου οκταλέπτου. Τα αμυντικά προβλήματα άρχισαν να εμφανίζονται προς το τέλος του ημιχρόνου, με τις Μαγυάρες να βρίσκουν κενά στην ελληνική άμυνα και να εξαπολύουν «φαρμακερά» σουτ από την περιφέρεια, τα οποία η Κούβδου δεν μπορούσε να σταματήσει, αλλά να πετυχαίνουν και γκολ στην κόντρα. Η Ουγγαρία μείωσε αρχικά σε 9-8, ισοφάρισε 10-10 και πέρασε μπροστά 11-10 εξίμισι λεπτά πριν τη λήξη, με γκολ της Μπουίκα από τα 2μ. Υστερώντας φανερά σε φυσική κατάσταση, η εθνική δεν μπορούσε να βρει απαντήσεις στην πιεστική άμυνα του Μέρεζ και το μόνο που απέμενε ήταν η τροφοδότηση της Ασημάκη, η οποία κέρδιζε εύκολα αποβολές.

Σε μία τέτοια περίπτωση η Ρουμπέση ισοφάρισε (με την Ουγγαρία να χάνει τρίτη αμυντική με τρεις ποινές) και η ίδια παίκτρια σκόραρε ξανά με αριθμητικό πλεονέκτημα (μετά από αποβολή που χρεώθηκε στην επίθεση της Ουγγαρίας) για το 12-11. Η Ζουκς ισοφάρισε αμέσως, αλλά εξίσου γρήγορη ήταν η «απάντηση» της Χριστίνας Τσουκαλά, που εκμεταλλεύθηκε το κλείσιμο της αντίπαλης άμυνας στα 2μ. και σκόραρε από την περιφέρεια. Στα τελευταία τέσσερα λεπτά «μίλησε» η εμπειρία και η αυτοπεποίθηση των πρωταθλητριών κόσμου, που έβγαλαν τις κρίσιμες άμυνες (η μία εκ των οποίων με παίκτρια λιγότερη) και «τελείωσαν» το ματς 1′ 24» πριν τη λήξη, όταν η Λαρά κέρδισε αποβολή, ο Μορφέσης πήρε τάιμ-άουτ και η επίθεση πήγε στο δοκάρι, όπου η αρχηγός Κική Λιόση «έγραψε» το τελικό 14-12. Ετσι η εθνική θα δώσει το «παρών» σε τελικό μεγάλης διοργάνωσης για τρίτη συνεχόμενη φορά και αποδεικνύει ότι, παρά την ελλιπή προετοιμασία και τα προβλήματα τραυματισμών, είναι μία από τις ισχυρότερες ομάδες στον κόσμο, που οποιοσδήποτε αντίπαλος πρέπει να προσπαθήσει πολύ για να τη νικήσει. Η εκπληκτική ομάδα του Γιώργου Μορφέση διεκδικεί το νταμπλ: Χρυσό σε Παγκόσμιο και Χρυσό σε Ευρωπαϊκό, κάτι που μόνο η Εθνική μπάσκετ έχει κυνηγήσει (σ.σ. χρυσό στο Ευρωμπάσκετ το 2005, αργυρό στο Μουντομπάσκετ το 2006) στο παρελθόν.

Τα οκτάλεπτα: 2-4, 4-3, 4-3, 2-4

Διαιτητές: Πέρις (Κροατία), Λεβίν (Ισραήλ)

ΟΥΓΓΑΡΙΑ (Αντρας Μέρεζ): Μπολονιάι, Τσάμπαϊ, Ανταλ 1, Κιστελέκι, Ζουκς 3, Τάκατς, Ντράβουζ 2, Κέστελι 2, Τοτ 1, Μπουίκα 3, Ιλες, Μέντσινγκερ, Γκανγκλ.

ΕΛΛΑΔΑ (Γιώργος Μορφέσης): Κούβδου, Τσουκαλά 2, Μελιδόνη, Ψούνη 1, Λιόση 2, Αβραμίδου, Ασημάκη, Ρουμπέση 5, Γερόλυμου 2, Μανωλιουδάκη, Αντωνάκου 2, Λαρά, Διαμαντοπούλου.

Μορφέσης: «Ήμασταν διαβασμένοι»

«Ήμουν ήρεμος, όπως και όλη η ομάδα, σε όλο το παιχνίδι. Όταν πέρασαν μπροστά με το γκολ της Μπούικα (σ.σ. 11-10) ταρακουνήθηκα μεν, αλλά δεν φοβήθηκα», υπογράμμισε ο «αρχιτέκτονας» αυτής της ομάδας, Γιώργος Μορφέσης, που αποτελεί κόσμημα και ταυτόχρονα «φωτεινό φάρο» για τον δεινοπαθούντα ελληνικό ερασιτεχνικό αθλητισμό. «Ξέραμε την Ουγγαρία, όπως κι εκείνη εμάς βεβαίως. Αποδείξαμε άλλη μία φορά ότι αυτή η ομάδα φορμαρίζεται όταν πρέπει. Οι κοπέλες μας έχουν προσωπικότητα και είναι πρωταγωνίστριες κι αυτό το δείχνουν σε τέτοια παιχνίδια. Το παιχνίδι κρίθηκε υπέρ μας γιατί επιβάλαμε το ρυθμό και εκμεταλλευτήκαμε στο έπακρο τις φουνταριστές μας και τις αποβολές που πήραμε. Καταφέραμε ακόμη να κλείσουμε τα ατού των αντιπάλων μας, πλην της Μπούικα. Ήμασταν πολύ διαβασμένοι γι΄αυτό το ματς», συμπλήρωσε ο ομοσπονδιακός τεχνικός και κατέληξε: «Νιώθω τιμή και υπερηφάνεια που είμαι προπονητής αυτής της ομάδας».

Για την αυτοπεποίθηση και την πίστη αυτής της ομάδας μίλησε και η Κική Λιόση. «Το πιστεύαμε από την αρχή. Όταν είδαμε ότι η Ουγγαρία θα είναι αντίπαλός μας στον ημιτελικό, το είπαμε ότι θα περάσουμε εμείς. Είμαστε ψυχάρες μεγάλες. Θα το λέω πάντα αυτό. Ήμασταν τρία γκολ μπροστά, βρεθήκαμε ένα πίσω, αλλά σαν τεράστια ομάδα που είμαστε δεν το βάλαμε κάτω. Είμαστε η κορυφαία εθνική ομάδα όλων των σπορ. Πολλά συγχαρητήρια σε όλα τα κορίτσια και τους προπονητές μας. Το άγχος και η πίεση πάνω μας ήταν μεγάλα. Είναι τιμή που είμαι αρχηγός σε αυτή την εθνική ομάδα», τόνισε η αρχηγός, η οποία με το γκολ που πέτυχε στο τέλος «σφράγισε» τη νίκη του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος.

Το κατά πόσον έχει ξεπεράσει οριστικά το πρόβλημα στον ώμο της, το γνωρίζει μόνο η ίδια. Το σίγουρο είναι ότι απόψε η Αντιγόνη Ρουμπέση ήταν αυτή που όλοι ξέρουμε: πέντε γκολ σε μόλις επτά προσπάθειες, μυαλωμένο παιχνίδι, αληθινός ηγέτης της εθνικής. Αλλωστε, όταν οι Μαγυάρες πέρασαν μπροστά 11-10, εκείνη ήταν που πήρε τις κρίσιμες επιθέσεις και φυσικά τις μετέτρεψε σε γκολ, «γράφοντας» το 12-11. «Είχαμε πάθος από το πρώτο λεπτό. Θέλαμε να βρεθούμε σε ακόμη έναν τελικό και το καταφέραμε. Είμαστε μεγάλη ομάδα, όπως αποδείχτηκε. Ο επόμενος στόχος μας, το επόμενο βήμα, είναι το προολυμπιακό της Τεργέστης, γιατί θέλουμε να είμαστε στο Λνδίνο», δήλωσε η 29χρονη περιφερειακός, που φυσικά δεν παραλείπει να επισημάνει ότι «… αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν θέλουμε το χρυσό εδώ στο Αϊντχόφεν. Αν μάλιστα είναι η Ρωσία απέναντί μας, τότε είναι μία καλή ευκαιρία να πάρουμε τη ρεβάνς για την ήττα μας στον τελικό του Ζάγκρεμπ πριν δύο χρόνια».

Η Αλεξάνδρα Ασημάκη, πάλι, μπορεί να μην σκόραρε, αλλά με τις αποβολές που κέρδισε περνά στην πρώτη γραμμή των διακριθέντων. «Η δουλειά του φουνταριστού είναι να τρώει… ξύλο και να κερδίζει αποβολές. Έ, αυτό έκανα και εγώ σήμερα!», λέει απλά η κορυφαία πολίστρια του κόσμου και με νόημα συμπληρώνει: «Για να φτάσουμε πάλι σε τελικό, σημαίνει ότι… προφανώς είμαστε μάλλον πολύ καλή ομάδα. Επομένως όχι πυροτέχνημα, μετά το χρυσό στη Σανγκάη». Και για το τέλος, μία υπόσχεση: «Κάναμε το καλύτερό μας παιχνίδι, όπως το είχαμε υποσχεθεί, αλλά μπορούμε ακόμη καλύτερα…».

Η Γιούλη Λαρά κλήθηκε για άλλη μία φορά να δώσει «ανάσες» στις Αλεξάνδρα Ασημάκη και πήρε ίσως την πιο κρίσιμη αποβολή, με την οποία η Λιόση διαμόρφωσε το τελικό σκορ. «Είναι ασύλληπτο αυτό που κάναμε, να περάσουμε σε ακόμη έναν τελικό μεγάλης διοργάνωσης. Δεν είχαμε παίξει καλά στα προηγούμενα παιχνίδια, αλλά ούτε και σήμερα φτάσαμε στο επίπεδο που εμείς θέλουμε. Είχαμε όμως θέληση και πάθος κι έτσι κερδίσαμε. Αυτά τα στοιχεία που μας έλειπαν μέχρι τώρα εδώ. Μην ξεχνάμε βέβαια ότι ήλθαμε στο Αϊντχόφεν με μόλις τρεις βδομάδες προετοιμασία», τόνισε η έμπειρη φουνταριστός και συνέχισε: «Όταν τελείωσε το παιχνίδι, ένιωσα ό,τι και τις προηγούμενες. Ανακούφιση και λύτρωση για ό,τι κάνουμε σαν ομάδα. Για όλες τις δυσκολίες που περνάμε. Εμείς ξέρουμε πώς αντέχουμε, χωρίς στήριξη από την Πολιτεία. Είναι λυτρωτικό να φτάνουμε εδώ τόσο ψηλά. Ταυτόχρονα είναι και αμαρτία όλα αυτά τα περιφερειακά προβλήματα να μας αποτρέπουν να παίξουμε στα μετάλλια μεγάλης διοργάνωσης».
Σπουδαία εμφάνιση έκανε και η Χριστίνα Τσουκαλά, τόσο στην άμυνα όσο και στην επίθεση, όπου μάλιστα η δική της «βόμβα» από την περιφέρεια έδωσε για τα καλά το προβάδισμα στην εθνική (13-12, τέσσερα λεπτά πριν τη λήξη). «Νιώθω χαρά που για τρίτη συνεχόμενη φορά σε μεγάλη διοργάνωση, πάμε σε έναν τελικό. Το πιστεύαμε και τρεις μέρες τώρα δεν λέγαμε τίποτα άλλο παρά αυτό, ότι μπορούμε να προκριθούμε εμείς. Είχαμε κι ένα… άχτι τις Ουγγαρέζες βέβαια. Όταν μας πλησίασαν στο σκορ, δεν φοβηθήκαμε, αλλά ηρεμήσαμε το παιχνίδι και το ξαναφέραμε στα μέτρα μας», είπε η 20χρονη αμυντικός.

Αλλα δύο γκολ πρόσθεσε στο ενεργητικό της η Αγγελική Γερόλυμου, που επισήμανε ότι «… αποδείξαμε στο παιχνίδι ότι είχαμε ψυχή. Όπως είχαμε μελετήσει τον αντίπαλο μας, έτσι παίξαμε, αν εξαιρέσουμε μερικά λάθη που μας στοίχισαν γκολ στην κόντρα και από τον φουνταριστό. Παίξαμε έξυπνα, με καρδιά, ψυχή και πάθος».

Με Ιταλία στον τελικό

Η Ιταλία κέρδισε την Ρωσία 13-12 στο δεύτερο ημιτελικό του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος γυναικών στο Αϊντχόφεν και θα είναι η αντίπαλος της Ελλάδας στον μεγάλο τελικό του Σαββάτου (28/1). Το νικητήριο γκολ πέτυχε η Σιμόνα Αμπάτε, ρίχνοντας στο καναβάτσο τη Ρωσία η οποία ήταν η νικήτρια στα τρία προηγούμενα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα (Βελιγράδι 2006, Μάλαγα 2008, Ζάγκρεμπ 2010). Σε μια επανάληψη του χαμένου τελικού για την εθνική ομάδα στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004, αν και από το 2009 και μετά η Ελλάδα έχει πάρει για τα καλά τον αέρα στη «σετερόζα».

Το 2009 μέσα στη Ρώμη η Ελλάδα είχε κερδίσει την Ιταλία με 10-9 στον προημιτελικό του παγκοσμίου πρωταθλήματος και είχε ξορκίσει τον κακό της δαίμονα. Ακολούθησαν δύο ακόμα νίκες στο ευρωπαϊκό του Ζάγκρεμπ το 2010: Πρώτα στην πρεμιέρα των ομίλων με 7-5 κι έπειτα στον ημιτελικό με 10-5. Νέο «γαλανόλευκο» πάρτι τον προηγούμενο Ιούλιο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα στη Σαγκάη, η εθνική ομάδα κερδίζει την Ιταλία με 14-11 στον ημιτελικό κι έπειτα έρχεται ο παγκόσμιος τίτλος. Το σερί διευρύνθηκε στις 16 του μήνα στην πρεμιέρα του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος του Αϊντχόφεν με την εθνική ομάδα να επικρατεί ξανά με 10-9.

Τα οκτάλεπτα: 2-2, 4-4, 3-2, 4-4

Ιταλία (Κόντι): Αμπάτε 1, Αϊέλο 1, Ντι Μάριο 5, Μπιανκόνι 2, Εμολο 1, Κότι 1, Φρασινέτι 2.

Ρωσία (Καμπάνοφ): Φεντότοβα 3, Προκοφίεβα 2, Λισούνοβα 2, Μπελιάεβα 4, Ιβάνοβα 1.

Σάββατο 28 Ιανουαρίου
Μικρός τελικός
15:15 Ρωσία – Ουγγαρία

Μεγάλος τελικός
17:00 Ελλάδα – Ιταλία

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ

Ειδήσεις Σήμερα: