Η Αργυρώ βρέθηκε στην αρχαία Πομπηία και βίωσε μια εμπειρία πραγματικά ανεπανάληπτη. Περπάτησε στους αρχαίους δρόμους, επισκέφτηκε τις επαύλεις, πήγε στα μαγαζιά, ακόμα και στο θέατρο, έτσι όπως έκαναν πριν χρόνια, μέχρι εκείνη την αποφράδα ημέρα του 79 μΧ που ο Βεζούβιος βρυχήθηκε, εκτοξεύοντας λάβα και θανατηφόρα πυροκλαστικά κύματα.

Δύο ημέρες διήρκεσε ο θυμός του ηφαιστείου, με αποδέκτες την Πομπηία και την αδερφή πόλη της, Ερκουλένιουμ (Herculaneum). Η Πομπηία θάφτηκε κάτω από έξι μέτρα στάχτης και λάβας και παρέμεινε κρυμμένη από το φως του ήλιου για περισσότερα από 1.500 χρόνια. Μέχρις ότου ανακαλύφθηκε τυχαία το 1599 κατά τη διάρκεια εσκαφής για τη διάνοιξη υποβρυχίου καναλιού με σκοπό την εκτροπή της ροής του ποταμού Samo.

Ο αρχιτέκτονας Domenico Fontana που κλήθηκε να εξετάσει την ανακάλυψη προτίμησε να καλύψει ξανά τις νωπογραφίες που είχαν έρθει στο φως. Ωστόσο το 1738 εργάτες που εργάζονταν για τη θεμελίωση το θερινού παλατιού του βασιλιά της Νάπολη, Καρόλου έφεραν ξανά στο φως την αρχαία πόλη, μονίμως πλέον.

Η Πομπηία έχει χαρακτηριστεί από την Unesco Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς και δέχεται ετησίως περίπου 2.5 εκατ. επισκέπτες.

Ας περιηγηθούμε στους δρόμους της μέσα από τον φωτογραφικό φακό της Αργυρούς.

Πέννυ Μπροτζάκη