Ένα κεφάλαιο που άνοιξε για τον Δημήτρη Διαμαντίδη στους Μεσογειακούς Αγώνες του 2001, έκλεισε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2010. Ο Διαμαντίδης ανακοίνωσε σήμερα μετά το τέλος της αναμέτρησης με την Ισπανία, ότι αυτός ήταν ο τελευταίος αγώνας του με την εθνική ομάδα. Μια ανακοίνωση που έγινε πρώτα στα αποδυτήρια και στη συνέχεια στον Τύπο.

Η συγκίνηση ήταν έκδηλη στο άκουσμα της είδησης. Σε όσους ήταν εκεί, αλλά και για τον ίδιο τον Διαμαντίδη, που βίωνε ακόμη και τη συναισθηματική φόρτιση από τον αγώνα. «Η Ισπανία είναι μια πολύ καλή ομάδα. Κάναμε την προσπάθειά μας, αλλά δεν τα καταφέραμε. Θέλαμε κάτι καλύτερο. Αυτό που μένει για εμάς, είναι ότι έχουμε αποκλειστεί από τη συνέχεια. Η ομάδα αυτή τόσα χρόνια έχει δώσει δείγματα μεγάλης ομάδας, σίγουρα υπάρχουν παιδιά που έρχονται από πίσω και θα δώσουν πολλά. Για μένα το κεφάλαιο της εθνικής ομάδας κλείνει εδώ.

Έχουμε ζήσει απίστευτες στιγμές με τα παιδιά αυτά. Δόξα τον Θεό ήμασταν τυχεροί. Είναι πολύ σημαντικό για έναν παίκτη να κατακτά τίτλους, διακρίσεις με την Εθνική Ομάδα. Αλλά κάθε καλό, καθετί, έχει τον κύκλο του. Και για μένα ο κύκλος της Εθνικής έκλεισε σήμερα. Τελείωσε. Είμαι πολύ ευτυχισμένος που έζησα όλο αυτό και συνεχίζω. Κάποια πράγματα αρχίζουν και τελειώνουν. Είπα και πριν ότι είμαι πολύ ευτυχισμένος που έζησα ότι έζησα. Το θετικό συναίσθημα υπερισχύει. Είμαι πολύ χαρούμενος που έζησα όλα αυτά με πολλά παιδιά που ήταν εδώ και σήμερα.

Σίγουρα από το φετινό Παγκόσμιο δεν είμαστε ευχαριστημένοι. Θέλαμε να προχωρήσουμε. Δώσαμε το 100%. Δεν είναι εύκολο σε κάθε διοργάνωση να είσαι ψηλά. Υπάρχουν και οι αρνητικές στιγμές. Αυτή η ομάδα έχει δώσει πολλά όπως είπα και πριν. Φέτος δεν τα καταφέραμε. Πρέπει όλοι αυτή την ομάδα να την πιστεύουμε. Υπάρχει συνέχεια. Το ελληνικό μπάσκετ έχει δείξει ότι δεν σταματά και κάνει τους Έλληνες περήφανους. Δυστυχώς για εμάς δεν καταφέραμε να κάνουμε τους Έλληνες περήφανους άλλη μια φορά. Προσπαθήσαμε, αλλά δεν τα καταφέραμε.

Δεν θα συμφωνήσω με τον κ. Μπλατ, τον οποίο σέβομαι ως προπονητή. Είμαστε παιδιά που είμαστε δύο μήνες μαζί, προσπαθούμε, δουλεύουμε και κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει τίποτα.
Τι θυμάμαι; Πολλά πράγματα…. Ναι, υπάρχει το τρίποντο στο Βελιγράδι. Υπάρχει το χρυσό στο Βελιγράδι. Η χαρά ήταν μεγάλη εκείνη την ημέρα. Η πρώτη θέση στο Βελιγράδι, η δεύτερη θέση στον κόσμο, συνεχίσαμε με διακρίσεις, τα παιδιά κατέκτησαν το χάλκινο πέρυσι στο Ευρωμπάσκετ. Υπάρχουν πολλές στιγμές που θυμάμαι, στενοχώριες και χαρές, όλα είναι μέσα στο πρόγραμμα. Όλα αυτά τα ζεις με αυτά τα παιδιά μαζί… Για μένα σε όλη αυτή την πορεία υπερτερούν οι χαρές».

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ