Από τον 6ο αιώνα π.Χ. έως τον 20ό αιώνα

Η ιστορία της στάμνας ξεκινά από τη Μέση Νεολιθική περίοδο (5.800-5.300 π.Χ.), όταν κατασκευάστηκε για τη μεταφορά και την αποθήκευση υγρών. Η λέξη στάμνα προέρχεται από το βυζαντινό σταμνίον και αυτό από τον αρχαίο στάμνο, η ρίζα του οποίου είναι το ρήμα ίστημι, επειδή μπορούσε να στέκεται όρθιος.

Η στάμνα είχε πολλαπλές χρήσεις και ανάλογα σχήματα σε διάφορες εποχές. Χρησιμοποιήθηκε για το σερβίρισμα, τη φύλαξη, τη μεταφορά και τη μέτρηση νερού, κρασιού ή λαδιού. Επίσης, αποτέλεσε και αντικείμενο παιχνιδιού και σκεύος στην τέλεση εθίμων. Μέχρι και τα μέσα του 20ού αιώνα έπαιζε σημαντικό ρόλο στη ζωή των ανθρώπων σε όλη την Ελλάδα.
Από τη Φλώρινα, τη Λήμνο, τη Σκόπελο, τη Σκύρο, τη Λέσβο και τη Σάμο έως την Κέρκυρα, τη Ρόδο, την Κρήτη και το Μαρούσι Αττικής κατασκευάστηκαν στάμνες που διακοσμήθηκαν σύμφωνα με την τοπική παράδοση.

Σήμερα, έχουν απομείνει λίγοι παραδοσιακοί αγγειοπλάστες και οι στάμνες έχουν γίνει περισσότερο μουσειακά αντικείμενα παρά αντικείμενα καθημερινής χρήσης.

Πληροφορίες:
• κκ. Ελένη Παπαθωμά και Ειρήνη Γρατσία, κκ. Κώστα Γαλάνη και Ζερβό Πανώριο
• Με αφορμή μία στάμνα (1999): Έκδοση Κέντρου Μελέτης Νεώτερης Κεραμεικής, Αθήνα
Φωτογραφίες:
Ίδρυμα Οικογένειας Γεωργίου Ψαροπούλου-Κέντρο Μελέτης Νεώτερης Κεραμεικής (ΚΜΝΚ)

in.gr Αγροτουρισμός